Sevgilim...
Özür dilerim benim küçük yıldızım seni insanlardan koruyamadım. Bu dünya bizim için çok küçüktü yükseldiğin gökte beni beklediğini biliyorum seni daha fazla bekletmeyeceğim.
~ Lee Felix'in günahı Hwang Hyunjin'den.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cehennem boş. Bütün şeytanlar burada.
William Shakespeare
###
L
ee Felix
Yoğun uykuma rağmen alarım ile beraber uyanmıştım. Geç kalkmanın anlamı yoktu. Alarmı susturup, paytak adımlarla beraber banyo doğru yürüdüm.
Kısa sürede banyoda işimi bittirip mutfağa girip bir şeyler yemek için hazırlarken, televizyonu açtım. Haber kanalı söylerken birden ismimi duydum. Döndüm haberlere baktım.
"Ünlü solo sanaçsı lee Felix Hwang Hyunjin ile ilişkisini açıkladıktan sonra eşcinsel olduğu ortaya çıkması ile beraber lgbt hareketleri başladı. Bir çok yerde sesimizi duyur ettiketti ile beraber bir çok ünlü kore ve ya uluslararası olmak üzere mesaj gelmesi ile beraber lgbt deskekçileri ayaklandı ve sokaklara döküldü."
Duyduğum haberle mutluluk göz yaşları dökmüştüm. İnsanlar beni destekliyordu, benden nefret etmiyordular, onlar gerçekten benim onları kurtaracağıma inanıyordu. Kelimeler yetmiyordu şuanki mutluluğumu anlatmaya.
Elime telefonu aldım ve sadece halk değil bir çok ünlü bana destek mesajı yollayarak bazıları ilişkisini bile açıklamıştım. Tanrım sonunda bana yardım ederiyorsun çok teşekkürler çok teşekkürler
Minho hyung aramaya koyuldum şimdi ne yapmalıydım bilmiyorum. Onları nasıl destekleyecektim. Nasıl bu yolda devam edicektim. Şuan mutluluktan hiç bir şey düşünemiyordum.
- alo hyung! Haberleri gördün mü? Şimdi ne yapmam gerek şuan mutluluktan hiç bir şey düşünemiyorum.
- sakin lix gördüm haberleri şimdi bekle ben seni almaya gelicem sonra Protestolara katılcaz. Sakin ol artık tek senin değil o sesiz çığlıklar sen herkese umut olucaksın.
- tamam hyung elimden ne geliyorsa yapmaya hazırım.
- tamam hadi görüşürüz ben geliyorum.
Telefonu hızla kapattım ve hazıladığım ufak tefek şeyleri hızla yiyip, odama koştum ve hazırlanmaya koyuldum. Üzerime rahat kıyafetler giydim ve aşağda minho bekledim.
Minho hyung beklerken haberleri okudum yine. İnsanlar sanki beni bekliyormuş gibi ayaklanmış ve sokaklara dökülmüştü. Bu çok güzel bir duyguydu artık kendimizi saklamıyorduk. Artık gizlenmiyor, duygularımızı sallanıyorduk. Bu hissi nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama o kadar güzel hissetiriyor ki içimdeki mutluluğu ifade edemiyordum.
Peki oraya gittiğimde ne diyecektim şuan kimse yokken bile kendini ifade edemezken orda ne diyecektim. Ah! İlk defa bu kadar heycanlanıyordum insanların karşısına çıkarken.
