Yumuşak deri çizmelerini ayaklarına geçirip paltosunu alıp kulübeden çıktı.Tarlalara varmak üzereydi ki arkasından bi ses işitti.
''Katrin! Katrin Hollow!''Arkasını döndüğünde Alvin Floor'u gördü.
Koşarak ona doğru geliyordu sırtına bezden çanta şekli verilmiş bir kumaş parçası vardı.
Çantanın içinde pek bir şey olduğu söylenemezdi.İçi gayet boş duruyordu.Yanına nefes nefese kalarak geldi.Dizlerini kırarak soluklanmaya çalıştı.
''Ne var?''diye sordu,ne olduğunu merak ediyordu neden yanına acele acele koşarak geldiğini falan.
''Okulu bırakmışsın.Neden?''dedi sitem edercesine.Katrin içini çekerek yürümeye devam etti.Alvin'de ona ayak uydurmaya çalışıyordu.''Neden?''diye yineledi sorusunu.
Katrin aniden durdu.''Sence?Ve ayrıca okulu bıraktığımı nerden öğrendin?''diye sordu sorgularcasına.
''Gelirken sizin kulübeye uğredım.Lola çıktı bana okula ara vermiş olduğunu söyledi.Sonra annende okulu bıraktığını söyledi bana.Neden okulu bıraktın Kat?''dedi kaşlarını birini havaya kaldırarak.
''Söyliyim sana Alv 'okul'da ne yapıyoruz?Hiçbirşey. Boşuna zaman kaybı.Okulda zaman israfı yapacağıma tarlada çalışıp köyümüze katkıda bulunmayı yeğlerim.Görmedin mi tarlaların halini?Eğer bu yıl çok çalışmasak kıtlık olacak.''kaşlarının ikiside havaya kalkmıştı yüzünde.Anlatmaya çalışmak istediği şeyi anlatamama ifadesi artık nasıl oluyorsa o vardı Katrin'in yüzünde.
''Aslında haklısın''dedi Alvin yüzünde düşünceli bir ifadeyle ''E ,sen yoksan bizde okulu bırakırız.Bende çalışayım o zaman abimle konuşmam lazım bu akşam''diye devam etti sözlerine.''Abim biraz kızacaktır ama-''Katrin onun sözünü keserek ''Bizde okulu bırakırız derken neyi kasdediyorsun senden başka kim bırakıyor?''diye sordu kaşları havaya kalkmış,biraz da çatıktı ama o bunun farkında değildi.
Hala yürümeye devam ediyorlardı.Katrin biyandan adımlarını istemsiz hızlandırıyor biryandan da sorusunun cevabını almak için anlamlı anlamlı Alvin'e bakıyordu.Biranda küçük ama tiz bir çğlık duyudu. Alvin'e baktı alvin artık yanında yürümüyordu çünkü taşa takılıp düşmüştü.Katrin gözlerini devirerek ''Ahh Alv seni şapşal kalk hadi'' dedi ve kolundan tutup onu kaldırmaya çalıştı.''Alv senin gözlüğün yokmuydu?''dedi.
''Şey... Evet! Evet burada ,işte?''dedi elindeki gözlüğü göstererek,ve gözlüğü taktı.Dizlerine bulaşan toprağı silkti.
''Ee ?''dedi Katrin.''Sorumun cevabını bekliyorum.''dedi.
Alvin ''İşte sadece ben değil Katrin senin başka arkadaşlarında var bunu biliyorsun.Sen bırakırsan bizde birakırız.Biz dediğim de Veronica,John,Brandon,Kitty emin ol onlarda senin gibi aynı fikirdeler.Neyse ben okulda onlara söylerim seni yalnız bırakmayacaklardır, sen bizim dostumuzsun Kat.''dedi ve okula giden yola yönelmek için el sallayarak döndü, gözden kayboldu.
Katrin arkasından 10 saniye boyunca baktı.Düşüncelere dalmıştı.Bir yandan okulu bırakmalarını istemiyor,diğer yandan ise okulun hiçbir yararı olmuyor ,onlarda bunu biliyor,fakat ailelerinin zoruyla gidiyorlardı.
Sonra düşüncelerden sıyrılıp tekrar yürümeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YERALTI SERİSİ 1:MEZARLIK
Mystery / Thrillerçukurda koş,arkana bakma yoksa ölürsün Lütfen votelemeyi unutmayın, hayatımda yazdığım ilk kitap.Destekleriniz benim için çok önemli