YERALTI SERİSİ 1:MEZARLIK

Bölüm 14

"İlk nereden aramaya başlayalım?" diye sordu Veronica."Bilmiyorum ben nerdeyse her yere baktım sadece ormanın derinliklerine bakmadım orayada sizinle beraberr gitmeye karar verdim işte."dedi Katrin sabırsızca.Brandon bilmiş bilmiş yürüyüp yanına gelerek"Bunu tahmin etmiştim Kat ve o yüzden de yanıma bir ihtiyaç çantası aldım!"dedi heyecanlar işaret parmağını sırtındaki çantaya doğru getirerek."Bilirsiniz yanımda ihtiyaç duyacağım şeyler olmadan gezmem "dedi Brandon kaşlarını havaya kaldırıp yürümeye devam ederek.
"Off ,tamam Brandon zevzekliği keste şu ormana gidelim o kadar kas yapmışsın bir işe yararlar umarım."dedi Katrin Brandon'ın bu bilmiş hali sinirlerini bozmaya başlamıştı artık.
En arkada yürüyen alvin koşmayla yürüme arası bir şekilde yanına geldi.Gözlüklerini düzeltti. Artık ormana çok yaklamışlardı.sadece elli metre falan vardı sık ağaçların oraya.orman karanlık ve herzamankinden korkutucu görünüyordu.Ormana dair bazı korkunç söylentile duymuştu Katrin onlarda aklına gelince ister istemez ürperdi.Ama korkmanın sırası değildi.Annesiyle kız kardeşi yoktu. Onları bulmalıydı.Nereye gitmişlerdi böyle gizemli bir biçimde anlamıyordu Katrin.
Katrin içinde bu düşüncelerle boğuşurken yanındaki Alvin "Şey, Katrin bence bir odun yakıp öyle girsek ? Sonuçta orman tehlikelerle dolu."dedi sesinde biraz tedirginlik ve korku vardı.
"Pekala,pekala"dedi katrin iç çekerek,biraz ilerideki Brandon'ın çantasını omuzlarından çekti ve fermuarını açtı."Bakalım brandon çantanda işimize yarıyacak birşeyler var mı ?"diye mırıldandı.Brandon " Ne gibi ?" diye sordu. Katrin hiddetle "Yakacak bir şey gibi ! " dedi.
Brandon "Üzdün şimdi beni. Gerçekten çok içten yaraladın. Sence ben çantama çakmak taşı veya kibrit koymayacak kadar aptal mıyım Kat? "dedi yapmacık bir sesle. Onun bu kadar rahat olmasına şaşırıyordu ,normalde şuan altına ediyor olması lazımdı korkudan.
Katrin "Ehh, görünüşe göre öylesin."dedi kaşlarını kaldırarak"Aptal.Çünkü burada ne çakmak taşı nede kibrit var Brandon!" dedi sinirle.Çantanın içinde yedek külota kadar herşey vardı ama bir kibrit yoktu.Brandon kaşlarını hafifçe çatarak çantaya yaklaştı ve çantayı kurcalamaya başladı. Yaklaşık yirmi saniye sonra"Ehh,Katrinciğim sanırım sende bir kibrit kutusunu göremeyecek kadar körsün!"ddi zafer kazanmış bir edayla.Ve kibrit kutusunu havaya atıp tutmaya başladı gittikçe daha da yükseğe atıp tuttu.Katrinin artık gerçektende sinirleri bozulmuştu çömeldiği yerden kalkarak "Brandon oyunu kes şurada ciddi bir şey yapmaya çalışıyoruz!"dedi ve kibrit kutusunu Brandon'ın elimden almak için onu kenara itti. Ama Brandon'ın elinde alamadı o Brandon' ı kenara itince kibrit kutusu koca bir çalılığın içine tok bir sesle düştü."Al işte!"dedi Katrin çok sinirlenmişti."Zaten etrafı doğru dürüst göremiyoruz!"dedi. Arkadaki Kitty Veronica ,John ve Alvinde de öfke dolu mırıltılar yükseldi.Brandon"gidip al şimdi onu Kat! Beni itöeseydin düşmeyecekti!"dedi oda biraz tedirgin olmuş görünüyordu.
Katrin'in canına tak etmişti artık." Of artislik taslamakla uğraşacağına kibriti verseydin hemen bunlar gelmezdi kutu oraya düşmezdi!"diye kükredi.
Brandon biraz korkmuş görünüyordu ama yinede inatla yerinde durdu.Katrin öfkesine hakim olmak için 10'a kadar saydı ve sakin olmaya çok çabaladığı bir sesle "Peki,tama ben giderim."dedi ve kutunun düştüğü çalılığa gitmek için kısa mesafeyi çabucak adımladı.
Çalılığın yanında durdu parmak uçlarına çıkıp kutuyu görmeye çalıştı ama başaramadı. Çalı hem çok büyüktü hemde hava çok karanlıktı.birkaç dakika boyunca göz gezdirdi.ve sonra kutuyu gördü.ona uzanmaya çalıştı ama çalının dalları dikenliydi. Kollarına batıp canını yaktı.en sonda ayağını basıp kutuyu daha çabuk alabileceği bir küçük toprak açıklık gördü çalının ortasında. Bir ayağını oraya koydu öbür bacağınıda kaldırıp çekecekken pantolonuna diken takıldı onu çıkarmayı başararak kibrit kutusuna uzandı.
Sonunda memnunuyetle kutuyu avuçlarını arasına aldı.arkadaşlarına " Kutuyu aldım!"diye seslendi.Veronica'nın şükür diyen sesini duydu.Sonra ayak seslerini duydu yanına geliyorlardı.Tam bacağını atıp çalılıktan çıkmak için hamle yaptığında toprak altından çekildi. AAAAA sesleri eşliğinde zifiri karanlık bir çukura düştü.