"ျမဴ ပါလား၊ေန့လည္စာလာစားတာလား"
ဘားခို႔နဲ႔အစ္မျမဴတို႔စကားေျပာေနတုန္း
ကိုကို ျပန္ေရာက္လာသည္။
"ဟုတ္တယ္ အစ္ကို၊သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်ိန္းထားတာ၊ဒါမဲ့ သူမလာႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။
တစ္ေယာက္ထဲ စားရေတာ့မွာပဲ အစ္ကိုရယ္"
💭ဘာကို တစ္ေယာက္ထဲလဲ?
ဆိုင္ထဲမွာ လူေတြအမ်ားႀကီးရိွတဲ့ဟာကို💭
ဘားခို႔က စိတ္ထဲကေနတီးတိုးရြတ္ရင္း ဂ်က္ယူလာေပးတဲ့ မုန႔္ကိုသဲႀကီးမဲႀကီးစားေနလိုက္သည္။
"ဒီမွာ ကိုယ္တို႔နဲ႔ထိုင္စားလိုက္ေပါ့"
"ရလို႔လား အစ္ကိုရယ္
ဘားခို႔ေလးကို အားနာစရာ"
မဆီမဆိုင္ သူ႔နာမည္ကိုဆဲြထၫ့္ၿပီးအီေနတဲ့
အစ္မျမဴေၾကာင့္ စိတ္အခ်ဉ္ေပါက္ၿပီး မုန႔္ကိုပံုမွန္တစ္ကိုက္စာထက္ပိုကိုက္စားပစ္လိုက္သည္။
"ထိုင္ပါ၊ဘားခို႔က ကေလးပဲဟာ။
အားနာစရာမလိုပါဘူး"
"ဒါဆို ေက်းဇူးပါေနာ္ အစ္ကို၊
ေနွာက္ယွက္မိၿပီ"
ဂ်က္က ေခါင္းကိုသာ အသာၿငိမ့္ျပရင္း သူ႔အစားသူဆက္စားေနလိုက္သည္။
"ဘားခို႔ စားလို႔အဆင္ေျပလား"
"အင္း"
"ဘာထပ္စားဦးမလဲ"
"ဟင့္အင္း"
"တကယ္မစားေတာ့ဘူးလား?
ကိုယ္ထပ္မွာေပးဦးမယ္ေလ"
"ေတာ္ၿပီ ဘားခို႔စားလို႔ၿပီးၿပီ၊
ဗိုက္ျပၫ့္သြားၿပီ"
ဘားခို႔က လက္က်န္မုန႔္အပိုင္းအစကို ပါးစပ္ထဲခပ္ျမန္ျမန္ထၫ့္မ်ိဳခ်ၿပီးေျပာလိုက္သည္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ဘားခို႔က မုန႔္ဆိုင္ထိုင္ၿပီဆို ၂မ်ိဳး၃မ်ိဳးစားတတ္တဲ့ ခေလး။
ခုမစားတဲ့အျပင္ မွာထားတဲ့မုန႔္ကိုေတာင္ တာဝန္အရစားလိုက္သလို။
မ်က္ႏွာကလည္း မၾကည္မသာနဲ႔မို႔ ဂ်က္ကဘာမွထပ္မေမးေတာ့။
"အင္းပါ အင္းပါ ဒါဆို ခနေစာင့္ဦး၊
ကိုယ္တို႔စားၿပီးရင္ ရံုးကိုျပန္ၾကမယ္"
"ဘားခို႔မလိုက္ေတာ့ဘူး"
"ဟမ္?"
"ဘားခို႔ ျဗဴ႔ဆီသြားမလို႔၊ကိုကိုနဲ႔ အစ္မျမဴပဲျပန္လိုက္ေတာ့ေနာ္"
YOU ARE READING
I want to be near You♡︎
Fanfictionအချစ်ကို အချစ်လို့ ဝန်ခံတတ်လာအောင် ဘယ်အရာက သင်ပေးလိုက်တာလဲ? ဒီမေးခွန်းရဲ့ အဖြေကို ဒီ Fiction လေးထဲမှာဝင်ရှာလိုက်နော် ဟီး🤭🙆♀️ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့ စိတ်ကြောင့် ဉာဏ်မှီသလောက်ပုံဖော်မိတဲ့ ပထမဆုံး Fan fictionလေးမို့ အမှားပါသွားရင် ဒီနေရာကနေကြိ...
