Unicode
တစ်ပူပေါ် နှစ်ပူဆင့်ဆိုရမည်လားမသိ။ Renjun ဘိုးဘိုး ရုတ်တရက် ဆုံးပါးသွားသဖြင့် တရုတ်ပြန်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာလေသည်။
'ယောကျာ်း ကျွန်မတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ' တရှုံ့ရှုံ့နှင့် ငိုနေသော မိန်းမဖြစ်သူကို ကြည့်ရင်း ပါးပါးလည်း ဝေခွဲရခက်နေသည်။
'ကျွန်မတို့ သွားလိုက်လို့ သားလေး တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ဘယ်လ်ုလုပ်မလဲဟင်' ထပ်မံပြောဆိုကာ ငိုလာသော မိန်းမဖြစ်သူ စကားကြောင့် အနည်းငယ်တော့ စိတ်ထင့်မိသည်။
တစ်ချိန်လုံး ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေသော Jaemin က မားမားနဲ့ ပါးပါးကို ကြည့်ရင်း စကား,စလာလေသည်။
'နိုင်ငံခြားက ကျွန်တော့်အစ်ကိုဝမ်းကွဲတစ်ယောက် ဒီရက်ပိုင်း ဒီကို ပြန်ပြောင်းလာဖို့ရှိတယ်' သူ့စကားကို ပါးပါးနှင့် မားမားက သေချာအာရုံစိုက်နားထောင်လေသည်။
'သူက ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ။ နိုင်ငံခြားက နာမည်ကြီး ဆေးရုံတွေမှာ အချိန်အကြာကြီးလုပ်ပြီးတော့ အခု ဒီက private ဆေးရုံတစ်ခုကို ပြန်ပြောင်းဖို့ရှိပါတယ်။ အဲ့မှာ Renjun ကို ပြောင်းတင်ပြီး ကျွန်တော့် စောင့်ရှောက်ပေးထားလို့ရပါတယ်'
သူ့စကားကို ပါးပါးကတော့ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မားမားကတော့ သူသွားတဲ့အချိန် သူ့သားလေး တစ်ခုခုဖြစ်မည်ကိုပဲ စိုးရိမ်နေသည်။
'မင်း သိပ်မစိုးရိမ်နဲ့။ ကိုယ်တို့သားက ကြံ့ခိုင်တာမို့ သေချာပေါက် နိုးထလာမှာပါ။ သားလေးကို Jaemin တို့နဲ့ အပ်ခဲ့ပြီး အခုကိစ္စတွေကိုပဲ အရင်လုပ်ကြရအောင်လား' ပါးပါးပြောသည်ကို မားမားလည်း လကမခံချင်ပေမဲ့ ဆုံးပါးသူက သူမဖခင်မို့ နောက်ဆုံးတော့ ယောကျာ်းဖြစ်သူ အစီအစဥ်ကို လက်ခံလိုက်လေသည်။
ခရီးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ဖို့ရာ အိမ်ပြန်ဖို့အတွက် ဆေးရုံမှာ ရှိနေသော အချို့ပစ္စည်းများကို မားမား သိမ်းဆည်းနေချိန် ပါးပါးက Jaemin ကို ပခုံးပုတ်ခေါ်ကာ အပြင်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
'ကျွန်တော့်ကို ပြောစရာရှိလို့လား' Jaemin ပြောတော့ ပါးပါးက ခေါင်းညိတ်ပြသည်။
YOU ARE READING
Sunbae [JaemRen]
FanfictionJaemin | Renjun JaemRen | RenMin | JaemJun | RenJaem *Zawgyi & Unicode version available*