DALGA BOYU AŞK

yüzleşme

Kapıdan çıktığımda içimi mükemmel bir his sardı.  Seviyordum. Söylemeyeceğim. Tekrar üzülmek istemiyorum.

- toprak

- Efendim

Dedim titrek sessiz ve...

-Üzgünüm

Diyebildi sadece

- Duygularım , kafam karmakarışık . Yolumu bulamıyorum zeynep.

- ikimizde biliyoruz belki geçmiş -

- Bu konuyu konuşmak istemiyorum. Lütfen.

- Peki tamam .

Kelimeler düğümlendi boğazında konisamiyordum.  Yıllar öncesine gittim o an sevgilim olduğu o günler mutluluktan geceleri uyuyamiyordum . Birbirimizi gördüğünüzde konisamiyorduk.  Peki şimdi . Eskiden eser yok...

Hava kararmaya başlayınca mehmet nasıl söyleyeceğine karar verememis gibi ama anlayamadigim tavır büründü.

   Kolundan tutup kenara çektim. 

- Mehmet ne yapıyon kardeşim sen ciguli gibi gözün kasin oynayıp duruyor. Ne söyleyeceksen söyle .

Halden hale girdi.

- Şey toprak knk bu akşam yemegine zey-

Durdum .

- Yok artık

- toprak yapma böyle kardeşim. Bir akşam yemeği sadece

-  uff iyi peki tamam.

Bilmiyorum.

Seviyormuyum yoksa nefret mi ediyorum. Kafam karmakarışık.  Kalbim kabul ediyor aklım reddediyor.  Sanırım benim kalbim canını verene kadar affetmeye , onu sevmeye devam edecek .

- Toprak aloo hayata dön kardesim.  Kararın ne?

- Tamam gelsin .

derken mehmet yandan bir sırıttı.

- Seviyorsun işte bal gibi

Deyip içeri kaçtı. Cevap verirdim ama pislik işte ortada kalakaldim. 

En sonunda içeri girdim.

- Eee zeynep akşam yemegine kalmak ister misin?

- şeyy. Yok ben size rahatsızlık vermeyeyim.

- Sen bilirsin.

- yoo olmaz zeynep ne rahatsızlığı canım.  Olmaz öyle şey .

dedi mehmet. Yandan bir bakış attım. O anladı zaten ama şimdi kizsam zeynep yanlış anlar diye pot kirmadim.  Sessizce

- öff mehmet . Tabi canım bu aksam bize eşlik et . Sonra gidersin .

- peki . Teşekkür ederim.

- akşam yemeği için ne yapmayı düşünüyorsun  .

dedi mehmet

Lan mehmet ben yemek yapmayı nerden bilecem diye bağırmak geldi içimdenden ama..

- bilmem ne istersiniz . Bende şefim yaa

dedim sessizce .

- mantı,  dolma, kebap falan olabilir yani kardeşim.

Yok bu böyle olmayacak

- mehmet kardeşim sen bi gelsene benim yanıma

deyip mutfağa geçtim. 

- Hatırlıyorsan dün akşam yediğimiz pizzayi daha fazla konuşma istersen .

- owww. Ben onu tamamen unutmuşum.

deyip yine o pislik gülüşünü yaptı.  Bu nasıl bir çocuk böyle yaa.

Numara yaptığını ikimizde biliyorduk. Sırf zeynep var diye böyle bu

- uff mehmet . Hadi bakalım topla şimdi toplayabilirsen durumu .

- Tamam yaa . O iş bende .

dedi ve içeri girdi.

- zuzu  ben çok yandım yaa yemeği dışarda yesek nasıl olur?

- Olur olur yani siz bilirsiniz.

Ben valizi alayım o zaman .

- Yok yok valizi taşıma şimdi . Hadi yaa toprak çok acıktım ben .

- tamam tama hadi.

dedim. Yürüyerek evin yakınlarında bir lokantaya oturduk. Yemeği yedik. Çayları soyleyecekkken yine Mehmet'in meşhur yanması başladı.

- knk ben yaniyom çayları dışarda içelim .

- Tamam da nereye gidecez . Çayları nerden alcaz?

- Orası bende kardeşim .

Hesabı ödedikten sonra boş sessiz sokaklarda yürümeye başladık.  Mehmet yine bir şeyler planlıyor ama ikimizde anlamadık.  Bir ara mehmet ortalıkta kayboldu.

Sahile doğru ilerledik. Ne ben ne de zeynep konusmuyordu.  Sadece yürüyorduk.  Uzun süren sessizliğin sonunda zeynep hiç ummadigim bir anda

-Toprak benden nefret ediyor olabilirsin ama şunu bi-..

derken mehmet yanımıza geldi ve o da sustu.

- Çayları getirdim.

- Sağol kardeşim .

Çayları aldık ve bankalardan birine oturduk.Mehmetde arkadan gelip ortamıza oturdu.

- Nasıl hava çok güzel demi ?

- Evet. Mehmet sağolun size de zahmet oldu.

- Yok canım ne zahmeti kırk yılda bir gelmissin demi toprak.

- Yani tabi canım . Kırk yılda bir...

dedim sessizce.

Zeynep in telefonu çaldı ve konuşmak için uzaklaştı.  O sırada mehmet yine o hale büründü . Böyle kas göz  hiç durmuyor. Yine ne düşünüyor Allah bilir

- Yine ne var mehmet .Ne soyleyeceksin .

- Yok bir şey canım . Yani knk .

- Ne mehmet söyle de rahatla bari . Doğrusu korkuyorum yine ne isteyeceksin. - Yaa şeyy bu aksamlik ...

Bırakıp gitmek varken neden tutunuyoruz ki... Hayatın zorluklarıni neden çekiyoruz.  Bilmiyorum dediğin her dükkanda gül kokunu aradım ben .
Bir iz bir... benim ki sadece UMUTTU...