Limon Çiçeğim / Texting

2.5

Sınıfa girdiğim gibi yaptığım ilk şey ona yazmak oldu.

Bilinmeyen Numara: Bahçede yaptığın şey çok hoştu, belki de birinin hayatını kurtardın.

Bilinmeyen Numara: Bir daha ölmek isterse bile söylediklerin hep aklında kalacak...

Bilinmeyen Numara: Dediklerin beni bile tetikledi...

Bilinmeyen Numara: Özür dilerim Yalın, belki bilmememi istediğin şeyleri Çiçeğ'e anlattın ama bende duydun...

Bilinmeyen Numara: Kendimi kötü hissediyorum, onlar senin özelindi...

Bilinmeyen Numara: Çok düşüncesizce davrandım, belki bana anlatmak bile istemiyordun...

Bilinmeyen Numara: Şu an bana ne söylesen haklısın...

Bilinmeyen Numara: İster bağır, ister söv, ister sev veya sevme...

Yalın: Orada olduğunu bilmiyordum...

Yalın: Duyduklarını böyle öğrenmeni istemezdim, sana ben anlatmak isterdim. Çünkü sana anlatırken içimdeki sakladığım duyuları da anlatır, sakladığım göz yaşlarımı da dökerdim.

Yalın: Sana kırgın veya kızgın değildim. Orası açık bir alandı ve ben gizlemeden konuşuyordum. Onları anlatacağımı bilmezdin.

Yalın: Hem beni bile tetikledi derken neden bahsediyorsun...

Yalın: Benden bir şey mi saklıyorsun Çiçeğim?

Bilinmeyen Numara: Senden sakladığım onlarca sırrım var. Konu bu değil...

Yalın: Konu neydi?

Bilinmeyen Numara: Sen bana sinirlendin mi?

Yalın: Evet

Bilinmeyen Numara: Senden sakladıklarım için mi?

Yalın: Hayır!

Yalın: Kendine zarar vermiş olma ihtimalin beni sinirlendiriyor!

Bilinmeyen Numara: Üzgünüm ama sinir hastası olursun bu gidişle...

Yalın: Dalga geçme.

Bilinmeyen Numara: Geçtiğimi kim söyledi?

Yalın (Kişisinden gelen arama)

Gördüğüm şeyle ağzım açık kaldı. Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk? Hızla meşgule attım. Burada açamazdım, açsam da zaten konuşamazdım. Hızla tekrar çalmaya başladığında gözlerimi devirdim ve telefonu açtım. Hızla sesimi kapattım ve dinlemeye başladım.

"Beni sinir etmek için dalga geçtiğini sanmıştım baştan! Ama eğer dediğin gibi doğruysa! Kendine zarar veriyorsan!... Konuşamıyorum bile anlamıyorum musun? Bende senin gibiyim, bir gün gider diye bağlanamıyorum! Ve bir gün hayatımdan ölerek çıkarsan daha fazla dayanacak takatim kalmaz. Hayatımdaki herkes için böyle. Ecel elbet hepimizin için gelecek ama bu şekilde olmasın..." dediğinde sesi titremişti. Ellerim titredi o an, telefonu tutmak zorlaştı.

"Ben kendime bütün zarar verişlerimde kalbimden birini sildim. Vedanın gerçek payı beni her zaman korkuttu. Sen duymazsın ama ben kendimi sana anlatmaktan vazgeçmem." diye mırıldamdı ama duymadı. "Sana bağlandım ve artık dualarımın içinde olanlardansın. Görmek değil bilmek bile beni çok kötü hissettiriyor. Ben anlamadım ne ara sana böyle hisseder oldum. Adına korkulu rüyalar görür oldum..." dediğinde burukça gülümsedim. Burnunu çektiğinde kanım çekildi.