İCE PRİNCE | TAEKOOK

☆19.BÖLÜM☆

Derin bir nefes aldım karışıda ki manzaraya büyülü gözlerle baktım buraya malesef son gelişim . Uzun bir süre gelebilecek gibi değilim .

Zaten en son buraya dört gün önce gelmiştim ve beni iyi hissettirmisti o günden sonra tam dört gün geçmişti ve iyice dinlemiştim. İşe gitmeye hazır değildim ama Suga daha fazla uzak kalmamam gerektiğini söyledi o yüzden ise dönmem lazımdı. Bunun sebebi Tae beni arıyordu ve şuan her yeri yakıp kül edecek kadar tehlikeli .

Ona sinirlendirdim benden süpelenmez ama nereye kadar ...
Neyse ki Suga her konu da destek olacağını söylemişti bu konu da şanslıydım .

Tae gelirsek o günden sonra çıldırdı Rusya da buluna bir kaç arkadaşım benim kim olduğumu öğrenmeye çalıştığını söylemişti dikkatli olmalıyım bu adamın sağı solu belli değil . Önemli olan o değil kimliğimi öğrenemez buna gücü yetmez ya da ben öyle biliyorum . Çünkü Suga ile konuştuğumda beni bırak korkuttu çünkü kimliğimi öğrenecek güçte olduğunu söylemişti.

Yavaşça oturduğum yerden kalktım ve son kez göle bakıp gülümsedim . Çocukluğuma elveda ediyorum ve yeni hayatıma adım atıyorum . Ordan uzaklaştım mahalle aralarında yürümeye başladım bir kaç kişi beni görünce hemen sarıldılar baya konuştuk buraları özlemiştim son kez onlarla konuştuktan sonra vedalaştık.

Telefonum çaldı elimi cebime atıp çıkardım gülerek ekrana baktım ama saniyesinde gözlerim büyüdü . Hızla gözlerimi kapatıp açtım yanlış görmüş olabilirim diye ama aynı kişiyi bir kez daha görünce ellerim titremeye başladı .

Son kez bir daha arayana baktım gördüğüm kişi ile ellerim titredim ve telefonu yere düştü panikle eğildim ve telefona baktım zorla güldüm bu aptal niye beni arıyor ki . Panik oldum .

" Ya kim olduğumu öğrendiyse , ya Suga başaramadıysa . " Telefonum ışığı kapandı ama ikinci kere gene çaldı ben korkarak ona baktım nefes almakta zorlanmaya başladım . Avuç iölerim terlemeye başladı.

Kısa bir süre sonra telefon kapandı ve bir daha çalmadı rahat bir nefes aldım bu adam beni niye arada ki şimdi acaba Suga'yı arasam mı ? Telefonu elime aldım ama en son J-hope ile büyük bir kavga etmişlerdi araları bozuk şuan onu halletmeye çalışıyorlar . Gözlerimi devirdim birde onların dertleri ile uğraşamam bu konuyu sonra halletmem lazım .

En mantıklı doğru eve gitmek ve Madamı aramak o ne yapacağını bilir hem onunla konuşmayalı baya oldu onu çok özledim . Yolda yürümeye başladım acaba neden beni aradı en son büyük bir kavga etmiştik . Ondan sonra zaten yüzünü falan görmedim eee özür dilemeyeceğine göre ne diye aradı bu beni acaba ...

'Acaba kim olduğumu mu öğrendi .'

Başımı olumsuzca salladım hayır hayır bu olamaz yani saçma korkmaya başladım adımlarımı hızlandırdım etrafa baktım şuan en güvenli yer ev...

Ne kadar korktuğunu bilmiyorum ama yarım saatlik bir mesafeyi onbeş dakikada geldim hızla apartmana girdim koşarak asansöre bindim . Nefes nefese kalmıştım ve en üst kata bastım geriye yasladım derin bir nefes aldım başımı eğdim .

Biraz rahatlamıştım. Stresten başım nasıl ağrıyordu bu çocuk benim sağlığıma zara hemde çok büyük zarar bundan uzak durmalıyım . Asansör açıldı dışarı çıktım son kez derin bir nefes aldım ve eve vardığım için çok rahadım. Cebimden anahtarı çıkarttım ve gülerek başımı kaldırdığım gibi gördüğüm kişi ile şok oldum korkudan elimde ki anahtar düştü . Hay ben şansıma...

Bu halime güldü yavaşça yanıma geldi eğildi anahtarı aldı ve arkasına dönüp yürüdü. Anahtarı soktu kapıyı kendine çekip açtı , içeriye girdi gözlerimi kırpıştırdım.