Hiedra Venenosa ❦ sakuatsu

۵ ep.10'

ep.10: Daha Fazlası.

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

♫ can't pretend - tom odell

𓆩*𓆪

"Pekala," Gözlerimi ovuşturarak kapının önüne gelirken erken uyanmayı ne kadar sevmediğimi bir kez daha anlamıştım. Sabahın köründe (saat çoktan on bir olmuştu ama zaten üç saat önce uyuduğumu varsayarsak sabahın körüydü) kimin bizim eve geleceğini bilmiyordum. Suna ve Osamu evdeydi, dışarı çıkmış bile olsalar kapıyı çalarak beni uyandırma hatasını yapmazlardı. Uykumu seviyordum. Bu yüzden inatla kapıyı çalan kişiyle ciddi bir konuşma yapacak ve sözlerimi eksik tutmayacaktım. "Şimdi bu saatte gelen kişi kim?"

Kapıyı açarken söylenmeye devam ediyordum, bu sırada karşımda gördüğüm kişiyle gözlerimi ovuşturdum. Uykumu alamamıştım ama halüsinasyon görecek kadar kötü olduğumu düşünmüyordum.

"Kita-san?"

"Beni özledin mi?" Kocaman bir gülümsemeyle konuşarak günümü anında aydınlattığında kendimi tutamayarak hızlıca üzerine atladım. Aniden üstüne atlamamla sendelediği sırada kollarımı sıkıca boynuna sardım.

"Çok özledim, kesinlikle çok özledim."

"Sakin ol Atsumu." Kita-san kıkırdayarak sarılışıma karşılık verdiğinde dolan gözlerimi sıkıca yumdum. Hayır Atsumu, aylardır görmediğin senpaini gördüğün için ağlayamazsın. Ama Kita-san'ı gördüğüm için ağlayabilirim.

"Sakin olamam, sizi çok özlemiştim." Saçlarımı karıştırdığı zaman biraz uzaklaşarak yüzüne baktım. "Tek ihtiyacım olan sizi görmekmiş."

"Bu kadar sevineceğini bilsem daha önce gelirdim."

"Neredeyse her gün attığım özledim mesajlarımı ciddiye almadın mı?" Geriye çekilerek içeri geçmesi için yol açtım. İçeriye girdiği zaman kapıyı kapatarak peşinden ilerledim.

"Elbette ciddiye aldım ama son zamanlarda yazmıyordun bende sıkıldığını düşündüm ve gelmeye cesaret edemedim." Sesli bir şekilde iç çektim.

"Son zamanlarda işler karışık, özellikle son bir haftam çok zordu."

"Konuşmak ister misin Atsumu?" Yüzüme samimi bir gülümseme yerleştirdim.

"Belki sonra, gidip Samu ve Rin'i uyandıracağım."

"Bırak uyusunlar."

"Ne demek uyusunlar? Yüce Shinsuke Kita-sama evimize geldi ve onlar uyuyacak mı? Buna izin veremem." Kita-san'ın bir şey söylemesine izin vermeden hızlıca odalarına ilerledim. Osamu'nun korkmasını istemediğim için gayet sakin bir şekilde ikisini uyandırmıştım ancak Suna'dan fazlasıyla küfür de yemiştim. Anlamsızdı, onlara karşı fazla naziktim oysa.

İkisi de kalkıp geldiğinde kahvaltı yapmayı bile unutarak salona yerleşmiştik. Elbette Kita-san'ın yanına oturmuştum, kim oturacaktı başka?

"Bu akşam kalır mısın Kita-san?" Samu konuşurken bana bir bakış attı, bakışının ne anlama geldiğini anlayarak hızlıca Kita-san'a döndüm ve kafamı yana yatırarak masumca yüzüne baktım.