Dikkat et ona Eylül. Ona bir şans ver.
Hayır baba,baba dur. Gözlerimi açmadan önce söylediğim son sözlerdi bunlar. Bedenim titriyor,gözlerimden yaşlar akıyordu. Kerem sesimi duymuş olacak ki içeriden koşarak gelmişti.
"Eylül,canım ne oldu? Eylül bak ben buradayım. Korkma ."
Kereme bir şey söylemeyi bırakın bakamıyordum bile.Kollarını titreyen bedenime sarmış başımı göğsüne yaslamıştı. Damlalar yüzümden dudaklarıma amansızca akıyordu.Yüreğim yangın yeri ,yüzüm yaşlara mahkum. Kerem alnıma bir öpücük kondurmuştu.
"Hadi hayatım sakin ol. Ben buradayım hadi Eylül. "
Yavaş yavaş kendime gelmeye başlamıştım. Yüzümü yüzüne dönerek
"Babamı gördüm Kerem. Öldükten sonra ilk defa girdi rüyama. Sana şans vermemi söyledi."
Kerem bir anda bembeyaz olmuştu. Sanki benden sakladığı bir şey vardı. 10 dakika boyunca suskunluğumuz oda da yankılanmıştı.
"Demek ki babanda benden yana mızmız" demişti Kerem odadaki havayı bozmak istercesine.
"Galiba "diyebilmiştim sadece.
"Hadi bakalım bu kadar şımarıklık yeter kalk bakalım kahvaltı hazır sayılır. "
"Tamam kalkıyorum.
Kerem odadan çıktıktan sonra düşünmüştüm. Dün gece ilk defa babamdan sonra bir erkeğe sarılarak uyumuştum. En son hatırladığım masada uyurken Keremin beni kucağında yatağa taşımasıydı. Ve bir ara sıkı sıkı sarılmasıydı. Sonra da o rüya. Bunları düşünürken Keremin çağırmasıyla düşüncelerimden sıyrılmıştım.
"IMM mis gibi kokuyor. Hem de yumurtalı ekmek."
"Evet sen seversin . Hadi otur bakalım."
"Ne ara bunları yaptın ? Aşçı Kerem Çetin"
"EE sen uyurken küçük Hanım"
"Ayrıca sen dün gece benim yanımda mı uyudun?" demiştim sinirli sinirli
"Evet. Ayrıca uyurum sanane . Ev benim yatak benim. Sen misafirsin. Misafir umduğu yerde değil bulduğu yer de yatar " deyip kahkaha atmıştı.
"Yine günündesin Kerem "
"Nasıl olmayayım. Gözlerinde kaybolduğum kızla karşı karşıya çayımı yudumluyorum " demişti göz
Kırparken.
O anda kızlar ve teyzem gelmişti aklıma. Telefonumu nereye koymuştum acaba ? Aramak için ayağa kalkmıştım ki Kerem cebinden telefonumu çıkarıp "Bunu arıyorsunuz galiba Eylül Hanım?"
"Sen de ne işi var ya ? Verir misin?"
"Veremem bugün telefon yasak."
"Ya ne yasağı ? Kızlarla konuşacağım ve teyzemle de . Merak etmiştir."
"Yok yok sen merak etme . Haberi var Serap Teyzenin."
"Ya hayır senin teyzen mi yoksa benim mi belli değil . Hadi Kerem ver telefonumu"demiş ve üzerine doğru gitmiştim.
"Hayır boşuna uğraşma Eylül yasak dedim ."
"Ya sen benim başıma bela mısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN HÜZNÜ
Teen FictionAdı kadar ılıktı eylül. Annesi üzüm ayını çok sevdiği için bu ismi ona vermişti. Kemanı hayatı yazdıkları nefesiydi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Bölümünü kazanan Eylül babasının karşı çıkmasına rağmen hiç bilmediği bu şehire merhaba diyecekti . V...
