GECENİN HÜZNÜ

VEDA Bölüm 12

Tekneden indiğimizde Keremin dediği gibi beni gökyüzünde ki balonlar karşıladı. Ve her birinin üzerinde bana ait notlar vardı.

"Şimdi açmak yok mızmız hanım. Eve gidince bakacaksın."

"Ama merak ederim ."

"Hadi mızmızlık yok. Geç oldu gidelim."

Arabaya balonlarımla birlikte binmiştik. Ben arabaya misafir olurken balonlarım pencereden gökyüzüne misafir olmuşlardı.

"Canım beste yarışmasına hazırlanıyorsun değil mi ?"

"Evet . Ortaya güzel bir şeyler çıkacak. Ama adını hala koyamadım."

"Düşünürüz merak etme sen güzellik "demişti

Balonlarımla arabadan zor inmiştik. Biran önce okumak istiyordum.

"Teşekkür ederim Kerem . İyi ki varsın."

"Asıl ben teşekkür ederim yüreğim. Sen olmasan ben ne yapardım. " demişti dudaklarımla dudaklarını birleştirirken.

Evde ışıklar yanmıyordu. Parmaklarımın ucunda odama ilerlemiştim. Pencerenin önünde ki koltuğa kurulup üzerinde bir yazan kartı açmıştım çoktan.

"Bir denizdi seni bana getiren. Ve bir merhabaydı beni sana aşık eden."

2. karta yönelmiştim.

"Sen gelmeden önce kaybolurdum ben gece de . Sen gelince kayboldum ben yüreğimde."

Yüzüme kereme ilk aşık olduğumu anladığım anda ki tebessüm yayılmıştı.

Kartları peş peşe açmaya başlamıştım. Son karta gelmiştik.

"Bil ki güzellik eğer bir gün gidersem senden ,seni sevmediğimden değil seni üzmemek için. Yine unutma ki seni hiçbir zaman bırakmayacak yüreğim en çokta ruhum. Seni çok seviyorum. İyi ki doğdun yaşama sebebim."

Son kartta ne demek istemişti. Bu kadar sözden sonra nereden çıkmıştı gitmek. Ürpermişti bütün bedenim. Bunu düşünmek bile istemiyordum. O an kalkıp kemanımı elime alıp besteyi baştan sona çalmaya başlamıştım. Yeni ritimler ekleniyordur. Saat epey geç olmuştu. Yatağa yatmam ile gözlerim kapanmıştı.

"Kerem nereye gidiyorsun? Kerem konuşsana hayatım. Kerem keremmmm"

"Eylül ne oldu ? " demişti annem titreyen bedenime sıkıca sarılırken.

"Anne Kerem kerem" diyebilmiştim ağlarken.

Annem 10 dakika sakinleşmem için beklemişti.

"Anlat bakalım"

"Bir kumsaldaydık. Sıkıca sarıldı Kerem.Kulağıma eğilerek Seni seviyorum Eylül. Bunu sakın unutma ve unutma yüreğimi sana bırakıyorum. Sakın üzülme .dedi Yanağıma bir öpücük kondurup yürümeye başladı. Arkasından seslendim . Koşmaya başladım . Ama yetişemedim ,kayboldu"demiştim gözlerimden akan yaşları silerken.

"Canım kabus görmüşsün. Hadi kalk bir duşa gir. Hem teyzenle sürprizini merak ediyoruz."

"Tamam"

Titreyen vücuduma inat yüreğimdeki ateşi söndürmek için buz gibi suyun altına girmiştim. Aklıma getirmek istemesem de ya Kerem giderse diye düşünmeden edemedim. Saçmalıktı. Duştan çıkıp hemen telefona sarılmıştım.Keremi aramalıydım.

"Kerem"

"Eylül. "

"Uyuyor muydun?"

"Evet. Ne oldu ? Bir şey mi oldu canım?"