DELİ(RAFTA)

KÖLE (DELI BITINCE BAŞLAYACAĞIM KITAP)

Multi Zeyd

"Hey Zeyd, sahibe seni kesiyor sanırım."

"Dünyada bir ben, bir de o kalsak, o çirkin şişkoyla yine de işim olmaz."

Zeyd'in sözüyle genç köleler aralarında gülüşmeye başladılar. Orkide, bu durumun farkına varınca, her zamanki şımarık tavrıyla ellerini beline koyup "Şerif!"diye bağırdı.

Şerif, el pençe Orkide'nin önünde diz çöktü. "Buyrun hanımım."

"Zeyd'e elli kırbaç vurun."

Zeyd'in yerine Şerif "Sebebini sormak haddim değil hanımım ama kusrunu bilirse belki tekrar etmez." diyerek bu yersiz, cezanın ardını sorguladı.

"Çünkü Zeyd, göz zevkimi bozacak kadar çirkin ve Titan'a gitmedem, Dünya'daki son gecemde, onun çirkin suratının acıyla şekilden şekile girişini izleyip, eğlenmek istiyorum."

"Nasıl olsun istersiniz peki? Lazer-"

"En eski yöntemle, deri kırbaçla. O antikaya, o kadar parayı boşuna vermedim."

Zeyd, belden üstünü soyundu ve diğer kölelerin -yani arkadaşlarının- istemeye istemeye kurdukları düzene yerleşti. Her bir kırbaç darbesi, o korkunç ses ile sırtına inerken yüzünde tek bir mimik dahi oynamaması için hayal meyal hatırladığı çocukluk anılarına tutundu ve silik mutlu günlerde kaybolarak acıyı yok saydı.

"24!"

"25!"

Şerif sayarken Orkide "Yeter, çok sıkıcı. Bu aptal acıyı hissemeyecek kadar geri zekalı." diyerek oturduğu yerden elini kaldırarak, onu hiç de mutlu etmeyen cezaya son verdi. 'Acı beyinde oluşurdu ve bu gerzekte beyin yok.' diye düşündü. Neyse ki yarın Titan'a gidecek, uzay gemisine bineceklerdi ve bu değersiz varlıklar, bu bok çukuru Dünya'da kalacaklardı. Zeyd'i geberirken izlemeyi isterdi ama antika kitaplarında gördüğü ağaçların sayılamayacak kadar çok olduğu ormanları görmek ilk tercihiydi ve Titan'da bir sürü doğal güzellik olduğu söyleniyordu.

☆☆☆

Zeyd, sonunda binaya vardığında "Burası Titan falan değil, hala Dünya'dayız." dedi.

Orkide, kibirli tavrı yüzünden onunla konuşmamak için dirense de sonunda merakına yenik düşüp "Öyleyse diğer insanlar nerde? Neden etrafta kimse yok?" diye sordu.

Zeyd, köle olarak geçirdiği onca yıl boyunca asla Allah'a isyan etmemişti. Aksine bunun bir sınav olduğunu bildiği için Rabbi'ne daha sıkı sığınmıştı ama koca Dünya'da görünüşe göre yalnızca ikisi vardı ve "Neden ben Allah'ım?" diye yüksek sesle bağırdı.

Orkide "Kes sesini!" diye eski alışkanlığıyla Zeyd'e bağırdı. Oysa daha bir kaç saat önce yaşadıklarından ders çıkarsaydı, ona artık emir vermemesi gerektiğini bilirdi. Zeyd, Orkide'nin saçlarını eline dolayıp, onu, ucunda durdukları uçurumun kenarına çekti ve "Seni bir daha uyarmayacağım! Bana emir verirsen seni aşağı atarım!" diyerek onu tehdit etti.

Uçsuz bucaksız gözüken uçurumdan aşağı bakan Orkide, bir köle karşısında geri adım atacak değildi. "Öyleyse hemen yap! Emrediyorum sana!"

Zeyd, cani bir katil değildi ve gerekmedikçe can almamıştı. Bu şişko pislik ölümü fazlasıyla hak etse de günahına girmeye değmezdi. Hele ki o günahlar, acımasız, kötü, bencil küçük hanıma aitse uzak durmak en iyisiydi. Zaten, eğer Dünya'da sadece ikisi kaldıysa, üremek için ona ihtiyacı vardı.

Bunu düşününce tiksintiyle elini onun saçlarından çekti ve onu -her türlü günaha rağmen- uçurumdan aşağı atmayı ciddi ciddi düşündü. Onun gibi iğrenç birine elini bile sürmezdi.

☆☆☆

3. Kitabımın tanıtım kısmıdır. Çalışmalarım kısmından kütüphanenize ekleyebilirsiniz.

Kurgusu, karakterleri ve cümleleriyle her hakkı bana aittir.
Alıntı yapılması ya da benzerini yayınlaması durumunda hukuki yollara başvuracağımı bildirmek istiyorum.

Yorumlarınızı merakla bekliyorum.

Okurken keyif aldıysanız lütfen yıldıza tıklayınız.

Teşekkürler...

DÜN GECE DELİ'YE YENI BÖLÜM OLAN 32. BÖLÜMÜ EKLEDİM. O UYARI YAZISI, ÇOK ESKIYE AIT. BELKİ HATIRLAYANLAR OLUR. WATTPAD HATA VERDİ VE TEKNİK BIR ARIZA DOLAYISIYLA 2 BÖLÜM BİRBİRİNE GİRDİ.
OTURUMUNUZU KAPATIP YENİDEN AÇARSANIZ YA DA DELI'YI KÜTÜPHANENİZDEN SİLİP TEKRAR YÜKLERSENİZ, YENI BÖLÜM OLAN, 32. BÖLÜMÜ OKUYABİLİRSİNİZ.