10.Bölüm (Meded?!)

3.5K 203 83
                                    

Arkadaşlar biliyorum şuan şoktasınız. Sakin olun. :)) Evet yazar olmaya aday yazarınız bir hafta geçmeden yeni bölüm paylaşıyor. Yetkililerce tarihe geçsin. :D


Neyse söyleyeceklerimi bölüm sonuna saklıyorum. Buyrununuz yeni bölümünüz. ;)


10.Bölüm (Meded?!)


Elimde yeni kitabım salondaki koltuklardan birine tünemiş oturuyordum. Gözlerim her ne kadar kitabın üzerinde olsa da, düşüncelerim bambaşka yerlere seyahate çıkmışlardı. Bir sürü düşünce, bir sürü his, bir sürü soru... Hepsine o kadar dalmışım ki, yanıma gelip oturan Neşe'yi konuşana kadar fark etmedim.


"Hayırdır sende mi kitap delisi kesildin başımıza?"


"Ha?"


Birdenbire konuşmaya başlamasıyla ona döndüm. Sorduğu soruyu o an idrak edemediğimden ağzımdan sadece bir 'ha?' nidası çıkıverdi. O da benim alık halime gözlerini devirip kitaba doğru eğildi. Açık olan sayfadaki el yazısı ile yazan kısmı okumaya başlamıştı ki, aceleyle kapattım kitabı. Ama tabi ki biraz geç

davranmıştım.


"Ne yazıyor orada?"


"Aman ne yazacak önemli bir şey değil."


Neşe inanmayan bakışları ve 'dökül bakalım' ifadesiyle kollarını göğsünde birleştirip arkasına yaslandı.


"Hadi hadi yeme beni. Tam göremedim ama S'li bir şey yazıyordu? Kim o S?"


"Ne S'si? Sen yanlış görmüşsün. Yok S falan."


"Soner mi yoksa?! O mu verdi kitabı?


Eee yuh! Daha neler! Neşe gereksiz bir heyecana kapılırken, ben kaşlarımı çatıp az önce onun bulunduğu pozisyona geçip kollarımı göğsümde birleştirdim.


"Saçmalama Neşe ya. O kim, kitap hediye etmek kim? Ayrıca hediye etse bile ben kabul eder miyim sence?"


"Aman ne bileyim. Her yerde erkekliğin kitabını yazdım diye geziniyor ya, belki onu hediye etmiştir dedim. Hahaha..."


Neşe kendi yaptığı espriye yine kendi kahkahalarıyla eşlik ederken, komedi filmlerinin gamsız karakteri edasıyla salondan çıktı. Onun gidişiyle yine ben, kendim ve kitabım baş başa kalmıştık. Ve yine aklım birkaç saat öncesinde kalbimin bir taşa takılıp tökezlemesine sebep olan anlara gitti.


~ ~ ~


"Konuştun güneşi hatırlıyordum.

Gariptin yepyeni bir sesin vardı.

Bu ses öyle benim öyle yabancı.

Bu ses saçlarımı ıslatan sessiz bir kardı."

Ah Başıma GelenlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin