"သခင်လေးရှင့် ညစာစားချိန်ပါ"
ကျွန်းတံခါးအမြင့်ကြီးကိုအသာအယာခေါက်နေပြီး
ထွက်လာတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရသည်ကြောင့်
ပန်းချီဆွဲနေရင်းမှလက်တို့ကအလိုလိုရပ်တန့်သွားကာ
အလိုမကျစွာစုတ်တစ်ချက်သပ်မိသည်
ဘယ်အချိန်ထိနေ့တတူဝဒီကိစ္စတွေကိုလုပ်နေရဦးမှာလဲ
တစ်ပုံစံထဲဖြတ်သန်းနေရတဲ့မထူးမခြားနေ့တွေကို
စိတ်ကုန်နေပြီ
"ကောင်းပြီ"
အသံပြုကာပင်ဆွဲလက်စကိုရပ်တန့်လိုက်သည်
ဘေးဘီမှာလည်းအခုဆွဲလက်စလိုပုံများက
မရေမတွက်နိုင်အောင်ရှိနေသည်
တချို့ကရေဆေးဖြစ်သလိုတချို့ကဆီဆေး
တချို့ကတော့နှစ်ကြာမှုတွေကြောင့်ပြောင်းလဲမှုတွေကအနည်းငယ်....
သို့သော်ပန်းချီကားချပ်တွေထဲကကောင်လေးနဲ့
ရေးဆွဲသူရဲ့နှလုံးသားတစ်စုံကတော့
ယနေ့ထိတိုင်ပုံစံမပျက်ရှိနေသည်
ကောင်လေးကလည်းကားချပ်တိုင်းမှာ
အနောက်တိုင်းပုံစံ16ရာစုလောက်ကဝတ်စုံကို
ဝင်ဆင်ထားပြီးနေကြာတွေလို
ခပ်ဝါဝါဆံပင်တွေဟာတည်ရှိသည်
ကောင်လေးကလှသည်
တောက်ပစွာလည်းပြုံးနေသေးသည်
"ကျုပ်အပြင်ထွက်ပြီးလိုက်ရှာချင်တယ်လိုလီတာ"
သူ့ရဲ့စကားအဆုံးတွင်ဖန်ခွက်ထဲသို့
အသီးဖျော်ရည်ထည့်ပေးနေတဲ့
လိုလီတာရဲ့လက်တွေဟာရပ်တန့်သွားပြီး
အံ့ဩစွာလှည့်ကြည့်လာသည်
ထို့နောက်ပြာပြာသလဲဖြင့်ပင်ခေါင်းကိုခါရမ်းတော့သည်
"မဖြစ်ပါဘူး သခင်လေးဟွမ်ရှင် မဖြစ်ပါဘူး"
ကြိမ်ပေါင်းမြောက်များစွာသော
ငြင်းဆိုချက်တွေဟာဟွမ်ဟျွန်းဂျင်ဆိုတဲ့သူ့အတွက်
ပုံမှန်ဆန်တဲ့အရာတွေပါပဲရာစုတွေနှစ်တွေလတွေ
ရာသီတွေနိုင်ငံတွေဘယ်လိုပဲပြောင်းပြောင်း
ထိုစကားတခွန်းကတော့မပြောင်းမလဲဖြင့်ပင်
ထင်ရှားတဲ့မေးရိုးနဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေကို
တင်းတင်းစေ့ကာစိတ်တိုနေမှုကိုထိန်းရသည်
"ဘာလို့ မင်းရဲ့အမေ၊မင်းရဲ့အဖွား၊
မင်းရဲ့အဘေး၊မင်းရဲ့အဘီဘာလို့
အားလုံးကကျုပ်စကားကိုဆို
ငြင်းပြန်ချက်တွေပဲထုတ်ရသလဲ
ကျုပ်ကနိုင်ငံရဲ့မင်းသားဆိုတာမေ့သွားသည်လား
ဟမ်!!"
