"အိုက်ဂူး ငါ့အငယ်လေးပင်ပန်းသွားပြီ
ဒီနားမှာညနေစာတူတူသွားစားရအောင်"
"ဟုတ်ကဲ့အကို"
ဆိုင်သိမ်းပြီးနောက်အကိုကလက်ကိုချိတ်ကာအနားက
ဂျပန်ခေါက်ဆွဲဆိုင်သို့ခေါ်သွားလေတော့
ဂျုံအင်မှာကောက်ကောက်ပါသွားပြန်သည်
ဆိုင်ထဲရောက်တော့အကိုကသွက်လက်စွာပင်
မီနူးစာရွက်ထဲကစားလို့ရသမျှအကုန်မှာနေတော့တာပဲ
"အကို များနေပြီမှာတာ"
ဂျုံအင်ဒီလိုဖြတ်ပြောတော့ဘေးနားကမတ်တပ်ရပ်ကာ
အမှာစာမှတ်နေတယ့်စားပွဲထိုးလေးကပါ
ကြောင်တောင်တောင်လေးကြည့်နေသည်
အားနာရလို့ပါ မေမေကပြောထားတယ်လေ
အစားအသောက်ကကုန်သလောက်ပဲမှာရမယ်လို့
"တော်ပြီနော် ခေါက်ဆွဲနှစ်ပွဲနဲ့အချိုမုန့်တစ်ပွဲပဲမှာမယ်"
စားပွဲထိုးကလေးကတော့ဂျုံအင်ကြောင့်
စာရင်းပြန်ပြင်မှတ်လိုက်ရပြီးနေရာမှထွက်သွားကာ
အမှာစာသွားတင်ပေမယ့် မီနူးစာရွက်ကြီးကိုင်ကာ
အကိုကတော့နှုတ်ခမ်းလေးကိုမသိမသာဆူထားသည်
ဂျုံအင်မြင်တာမမှားဘူးဆိုသူကစိတ်ကောက်နေတာဖြစ်ရမယ်
ကြက်အကောင်ပေါက်ကလေးနဲ့တူလို့အသဲယားမိသည်
"စားစေချင်လို့ဟာကို"
အလိုမကျစွာနှုတ်ခမ်းလေးထော်ပြီး
လေသံညှင်းညှင်းဖြင့်ပြောလာတဲ့အကို့ကြောင့်
ရင်ထဲမှာဘုရားပွဲတွေလှည့်နေသလိုမျိုး
ဟန်မြစ်ညပွဲတော်မှာအလှမီးရှူးမီးပန်းတွေပဲ
ဖောက်နေသလိုလိုတထိတ်ထိတ်နဲ့ရယ်
နေပါဦးဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းမှရမှာလားအကိုရာ
"မကုန်ခမ်းပဲအလကားဖြစ်သွားရင်နှမြောစရာကြီးမို့
ပြောလိုက်တာပါအကို"
"အင်းပါသဘော"
"စိတ်မဆိုးပါနဲ့ အစားအစာကိုဖြုန်းတီးတာမျိုး
မလုပ်သင့်ဘူးလေတချို့ဝေးလံခေါင်ဖြားတဲ့နိုင်ငံတွေမှာဆို
တစ်နေ့တစ်နပ်တောင်ပုံမှန်မစားရတဲ့လူတွေအများကြီးပဲ
အလကားဖြစ်အောင်မှာနေမယ့်အစား
အဲ့နေရာမှာသုံးရမယ့်ငွေကိုစုပြီးသူတို့တွေကို
ပြန်လှူပေးရင်ကုသိုလ်တွေအများကြီးရလာမှာ
ထပ်မှာမယ့်အစားအကိုကသိမ်းထားလိုက်
ပြီးရင်ပြန်လှူပေးပေါ့
ဒါဆိုကျွန်တော်လည်းကုသိုလ်ပါသွားနိုင်တာပဲ"
