>>"ကိုယ်မှာထားတာမမေ့နဲ့နော် မောင်....ထမင်းလည်းပုံမှန်စားအုန်း"
"ခင်ဗျားမှာစရာမလိုပါဘူး ကျွန်တော်ကလေးမဟုတ်ဘူး"
>>"ကိုယ်မကြာခင်ပြန်လာမှာပါ...."
"ကျွန်တော်စိတ်မဝင်စားတာမို့ပြန်လာချင်တဲ့အချိန်ပြန်လာပါ
ဖုန်းပြောနေတယ်ဆိုတာကလဲခင်ဗျားနဲ့ပြောချင်လွန်းလွန်းမဟုတ်ဘူး ပြောစရာမရှိတော့တာမို့ဖုန်းချလိုက်ပါတော့မယ်"
>>"ချစ်တယ်နော်"
call end.
ယုံစရာမကောင်းပါသောထိုလူသည်ဂရုတွေစိုက်ပြနေတုန်း....
ကျစ်! စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းလွန်းတယ်။
"Jungkook"
"Nae! အာ hyungတို့ လာတာကိုဖုန်းကြိုမဆက်ဘူး"
ဘယ်ကဘယ်လိုရောက်လာမှန်းမသိဒီအတွဲရောက်လာပြန်ပါပြီ။
"မင်းဖေဖေသက်သာရဲ့လား"
"သက်သာနေပါပြီအပေါ်မှာအိပ်နေတယ်...."
"jiminရော....."
"ခုနကတော့ဖုန်းဆက်..."
"jeon"
ဂျွန်ဆိုသောခေါ်သံသည်ဆက်ပြောရန်ကိုဟန့်တားစေခဲ့သည်။
ဧည့်ခန်းဝကနေပြုံးပြနေသောထိုကောင်လေးသည်ပါလာပြန်သေးသည်လား။
"Taeရောပါလာတာလား လာလေ ထိုင်"
jinနှင့်namjoonသည်တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာထူးဆန်းနေသလို။
အခေါ်ဝေါ်တွေကထူးဆန်းစေခဲ့တယ်မလား....
ဂျွန်သည်လဲနူးညံ့နေသလားလို့ စိတ်ထင်မိလို့ပဲနေမှာပါလေ။
"ဆက်ပြောလေ ခုနကjiminဘာပြောလည်း"
ဆက်မပြောချင်တော့ပါ
ဘာလို့လည်းတော့မသိ သူများရှေ့မှာတော့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိုမပြောချင်တာအမှန်
"နောက်မှအေးဆေးပေါ့....."
Jiminဆိုတာ jin hyungရဲ့.....
အာ မဟုတ်လောက်ဘူးဟိုတယောက်ကpark jiminပါ
မဟုတ်သေးပါဘူး တူတူပဲထင်တယ် မဟုတ်သေးဘူးငါမှရုပ်မမြင်ဖူးတာ
jeonနဲ့ဘယ်လိုများပက်သက်လို့လဲ?
အခြေနေတွေသည်ဘာတွေမှန်းလည်းမသိပါ
လေးယောက်အတူတိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ရှိနေကြသည်
တစ်ယောက်အတွးနဲ့တစ်ယောက်ကိုယ်စီငြိမ်နေကြသည်ဆိုမလွဲပေ။
YOU ARE READING
CLOUD'S FIRE
Fanfictionဘယ်လောက်တောက်လောင်ပြီးအရှိန်ပြင်းလွန်းတဲ့မီးဖြစ်ပါစေအုန်း။ တိမ်စိုင်တွေကိုဘယ်မီးတောက်ကမှမမှီနိုင်တာ မင်းသိထားပေး။ ။ ㅡMIN'S //18522
