Ben Gül Rosealine. Mükemmel bir hayata, mükemmel bir işe, mükemmel dostlara ve mükemmel bir aileye sahiptim.
Ta ki, en yakın arkadaşım Neşe Sandra ile çıktığımız kamp yolculuğunda arabamın bagajında bir ceset bulana ve o cesetin Vampir Kral olduğunu...
Selamlar canlarım! Bölüme geçmeden önce bir konuya açıklık getirmek istiyorum. Aranızda Z için Jo'nun oğlu olduğunu düşünenler ya da Gül'ün Jo'nun oğluyla olmasını isteyenler var fakat bu kitapta ne Jo, ne de oğlu olmayacak. Çünkü hem Jo'nun Kraliyet ile bir bağlantısı yok, hem de döngünün sürekli tanıdık karakterler üzerinde tamamlanmasını istemiyorum. Yeni karakterler, yeni olaylar demek. Jo'yu emin olun ben de çok seviyorum. Belki serinin diğer kitaplarında görürüz ama bu kitapta olmayacak. Herkesi akraba yapmak gibi bir niyetim yok najaakwkskel umarım beni anlarsınız. ❤️
Keyifli okumalar aşklarım. Lütfen oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın! Sizleri seviyorum! ❤️
💋
Soluğumu tutmuş bir şekilde kaskatı kesilmiş dururken, kalbimin gümbürtüsü belki de odada duyulan tek şeydi.
Ne oluyor arkadaşlar şuan, ne oluyor?
Belimdeki eller usulca bulundukları yeri okşadı. Allah'ım sen günah yazma ne olur!
Z bir elini kaldırdı. Biraz sonra o elini önüme düşen birkaç tutam saçımda hissettim. Nazik hareketlerle kulağımın arkasına iteledi. O sırada zihnimin içinde, aşırı karizmatik bir erkek sesi duydum. "Yıllar önce seni diyarınızda yapılan bir festivalde görmüştüm."
Hayretle soludum, "Sen... Madem konuşabiliyordun neden kağıt kalemle uğraştın?"
"Canım öyle istedi."
Tekrar hayretle mırıldandım, "Beni gördün mü? Nasıl? Seni tanıyor muyum?"
"Beni tanımıyorsun. Sadece yıllar önce Fejian'daki bir festivale gelmiştim. Prenses olarak sen de oradaydın. Hala aynısın, asla değişmemişsin." deyip temasımızı kesti ve birkaç adım geri gittiğini göremesem de hissettim.
"Hector'a neden güvenmemem gerektiğini düşünüyorsun?" diye aklımdaki soruyu sordum. "Charles'in ölümüyle alakalı bir şey mi biliyorsun?"
"Ben Charles'in eski bir dostuyum. Ölüm haberini ve katilinin hala yakalanmadığı bilgisini tesadüfen aldım. Bu yüzden Krallıktayım. Bir şekilde bu olayı öğrenmem gerek. Şuan için bu sarayda güvenebileceğim tek kişi sensin. Aynı saftayız. Hector'a ise güvenmiyorum çünkü Charles'in ölümünden en çok nasiplenen o oldu. Gözümde ilk şüpheli de o yani."
"Aşağı inmemi neden istemedin?"
"Bunun cevabını vermeme gerek yok. Yarın öğreneceksin zaten."
Tam ona bir cevap verecektim ki omzunun gerisinde gördüğüm şeyle gözlerim kocaman açıldı. "Aman Allah'ım," diye mırıldandım. "Gün doğuyor."
Doğru ya, bugün ayın beşiydi. Hector her ayın beşinde, sadece beş dakikalığına Vampir Krallığına gün doğduğunu söylemişti. Heyecanla balkonuma koştum. Geniş balkonuma çıkmamla büyük bir şaşkınlık ruhumu esir aldı.
Burası çok güzeldi! Harikaydı!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
