Ik zag je staan/ Matthy het Lam

Hoofdstuk 40

Langzaam trek ik het bandje van mijn bh over mijn schouder heen. Twijfelend staar ik naar mezelf in de spiegel en laat mijn hand langzaam over het kant van de bh glijden. In de spiegel zie ik een vrouw staan met een nogal sexy lingerie setje aan. Eigenlijk zou ik dit nooit van mijn leven hebben gekocht, maar toen ik laatst met Julia aan het praten was en ze er achter kwam dat ik 'saai' ondergoed had, moest er iets anders komen. Dus hier sta ik dan in de badkamer bij Matthy thuis in een sexy lingerie setje. Ik voel me wel mooi als ik dit aan heb, maar toch ergens een beetje ongemakkelijk. In mijn hoofd ontstaan ontelbaar veel vragen. Wat zou Matt ervan vinden als hij ziet dat ik dit aan heb? Hij is het niet van me gewend, want ik heb veel van het zelfde 'saaie' ondergoed.

Snel pak ik mijn zwartje jurkje van de hanger af en trek het over mijn hoofd heen, zodat ik niet meer hoef te zien wat er onder zit. Vanavond gaan Matthy en ik samen uit eten, alvast voor zijn verjaardag morgen. Vanmiddag hebben we al een heleboel inkopen gedaan voor morgen. In de middag komt zijn familie langs en dan in de avond zijn vrienden, dus het wordt waarschijnlijk heel gezellig.

Ik doe nog snel even een beetje make up op mijn gezicht en haal als laatste nog een hand door mijn haar heen. Ik check alles nog 1 keer in de spiegel en loop dan de badkamer uit. Als ik de slaapkamer in loop zie ik Matthy stuntelen met de knoopjes van zijn witte blouse. Ik grinnik om zijn gestuntel en stap naar hem toe om de knoopjes dicht te maken. Als hij dicht is, strijk ik met mijn handen zijn blouse recht en druk een zoen op zijn lippen. "Zo dat is beter. Hij staat je echt goed." "Dankjewel lieverd." "Graag gedaan."
Ik draai me om en wil naar beneden lopen, als Matthy me terug trekt bij mijn pols. "Je ziet er echt prachtig uit. Deze jurk staat je heel mooi." Zegt hij als hij me van top tot teen bekijkt. "Dankjewel." Ik loop de slaapkamer uit en er ontstaat een grijns op mijn gezicht. Wacht maar tot je ziet wat er onder deze jurk zit... denk ik bij mezelf.

"Zo ik zit echt vol van het eten." Matthy en ik lopen samen het restaurant uit. Ik wrijf met mijn hand over mijn buik heen. "Ja, ik ook. Het was allemaal zo lekker." Zegt Matthy terug. Ik blaas mijn buik op zodat het net lijkt alsof ik zwanger ben. Ik leg mijn ene hand onder mijn buik en de andere er boven. "Matt, ik moet je wat vertellen... Ik ben zwanger." Ik doe net alsof ik het heel spannend vind om het hem te vertellen. "O my gosh, Lau. Echt? Ben je zwanger?" Speelt Matthy mee en ik grinnik om zijn acteerkunsten. "Ja, ik ben al 20 weken, dat kan je wel zien hé." Zeg ik wijzend naar mijn ronde buik. "Ja, je hebt echt een mooie buik. Is het een jongetje of een meisje?" Vraagt hij nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op. "Ik heb geen idee. Het is ook niet echt hé. Het is mijn food baby." Grinnik ik en Matthy doet me mee. Wat moeten mensen wel niet denken als ze ons zo zien lopen over een parkeerplaats. Ach ja, het is een geintje, maar toch zit er ergens wel een serieuze kant aan. Ik wil heel graag kinderen, maar ik weet eigenlijk helemaal niet of Matthy dat ook echt wil. We hebben het er nog niet over gehad, het is gewoon nooit te sprake gekomen.

We lopen stil verder over de parkeerplaats naar de auto. De vraag blijft in mijn hoofd hangen en ik moet moed verzamelen om de vraag uit te kunnen spreken. Matthy maakt de auto open met het knopje van de sleutel en allebei stappen we in de auto. Net als we de parkeerplaats afrijden, moet ik deze vraag gewoon stellen. "Matt?" "Mhmm?" "Wil jij kinderen?" Het is even stil na mijn vraag en ik begin ongerust te worden en spijt te krijgen dat de ik vraag hard op heb gesteld. "Als in de toekomst, ja heel graag. Het lijkt me echt leuk." Zegt Matthy met een glimlach op zijn gezicht als hij een seconde mij kant op kijkt. Ik voel alle spanning weer weg gaan en kijk met grote glimlach door het raam naar buiten. "Ik ook." Zeg ik dan zachtjes. "Maar nu vind ik nog te vroeg, in de toekomst." Matthy knikt zijn hoofd en stopt ondertussen voor het stoplicht dat op rood staat. "We kunnen ook vast oefenen voor in de toekomst." Ik draai mijn hoofd naar Matthy die grijnzend voor zich uitkijkt. "Ja, dat kan wel." Ik leg mijn hand op zijn been net niet bij zijn kruis en wrijf met mijn duim over zijn been heen. Ik hoor Matthy zuchten en hij gaat gelijk 10 km harder rijden dan net. Ik denk dat hij heel graag naar huis wil.