I'm A Secret

Chapter 43

"Hello! Echo uuwi kapa ba? Anong oras na oh, dala mo ba susi mo?" Sigaw ko ng nasagot nadin nya sawakas ang tawag. It's 2am damn.

"Ahm baka po hindi na muna. Yung pinsan mo kasi ito lasing na naman. I don't want to leave her alone." Natahimik nalang ako sa sinabi nya. Ruzena again.

"S-sure sige" I said. Ilang linggo na nyang ini stalk, I mean tinitignan sa malayo ang pinsan ko. Problemado si Ruzena ngayon kaya madalas ata sa bar lately. Ito namang si Moron, todo bantay ayaw namang magpakilala.

"Mag lock ka ng pinto ha. Kumain kana b-"

"Yeah yeah. Goodbye"

"Dora yung mga bintana I chec--" Hindi ko na sya pinatapos at pinatay na ang tawag. I shouldn't like her.

Bakit sa taong may gustong iba?
Bakit sa taong wala akong pag asa?
Bakit sa taong kapatid lang ang turing sakin?
Bakit sa tao pang may gusto sa pinsan ko?
Bakit sya?

Stupid Pandora.

Natulog nalang ako dahil pagod na din kaka antay sa kanya gabi gabi habang sya sa ibang babae nag aantay.

Pag gising ko ay wala padin sya kaya gumawa nalang ako ng sandwich at nilutuan sya ng egg bago pumasok sa trabaho.

Pero wala paman din akong 2 oras ay nabalitaan kong asa ospital si Echo kaya wala ng isip isip na umalis ako at pinuntahan sya.

Damn it! Nadapa pa ako kaya medyo nahirapan ako sa pag takbo. Ughh fu** naliligaw na naman ata ako. Kanina pa ko paikot ikot dito sa ospital!

Fu** sa inis ay nagpasama na ako sa isang nurse na natatawa tawa pa sa hindi ko malamang dahilan.

"Kuya anong magagawa ko eh hinabol nga ako nung aso. Alangang kagatin ko din? Oh ako yung hahabol?" Damn her!

"Piloso- Aray. What the hell?" Agad akong lumapit sa kanya. May nabangga ata ako pero wala akong pake sa kanya.

"Echo! Are you okay?!" I hugged her tightly.

"W-what happened? Yah! B-bakit mo i-inagawan ng pag. . .p-pagkain y-yung aso ng k-kapitbahay! B-bumili n-naman ako ng p-pagkain bago. . .bago ako u-umalis ah" Halos masamid na ako sa sarili kong laway. Damn her. Ngayon nalang ulit ako umiyak ng ganito.

Akala ko mamamatay na sya. Hindi ako makapag isip ng maayos.

"Pagkain ko yon. Yung aso ang umagaw ng pagkain ko. I'm okay, at teka hahahaha dumiretso kaba dito agad? Bakit naka apron at gloves kapa dyan? Kita mo puro bula kapa oh. And hey, magkaiba tsinelas mo. Uy Dor-"

"Don't call me Dora!" Sigaw ko. I looked at myself. Sh** kaya pala pinagtitinginan at tawa ang mga tao kanina. Ugh kainis. Ano bang nangyayari sakin. Pero mas nakaka inis na muntik ng mawala sakin ang Echo na to.

Kinagat ko nalang ang labi ko. I don't want to cry but fu**. Ang sakit sakit.

"Don't bite your lips nga. If you want to cry then cry"

"W-why would I c-cry. . . . S-sino kaba. Y-you. . . Y-yo- uwaaaaa" Hindi ko nadin napigilan at napahagulgol na ako ng tuluyan. Para akong batang iniwan ng ina sa bahay. Niyakap nya naman ako.

"Shh don't cry. I'm still alive. You can hear my heartbeats right?" Yeah, her heartbeats. My favorite music. Pumikit ako at pinakinggan lang ito ng mabuti. 

But damn! Hindi mawala sa isip ko na baka mawala sya bigla.

"B-but. . . . W-what if. What if h-hindi ka aga- Echo d-don't leave me please. D-don't die before me. Do-" I'm like a child yeah. I can't help it. I don't know why.