I'm A Secret

Chapter 52

"We need to get back the next day. And this coming monday you have a meeting with the manage- Pandora are you listening?"

"Ha? Y-yeah sure. Hmm are you hungry? Ano gusto mo kainin? My treat ^_^" sabi ko pero sa cellphone padin ako nakatingin. Tinitignan ko mga pictures namin ni Echo. Hindi ako makapili kung ano ang gagawin kong wallpaper ng phone at laptop ko. Pati nadin yung ipapa frame ko para sa room ko na soon magiging room namin.

"Pan hindi ba nangangawit yang panga mo kakangiti? It's been 2 days since your birthday and hindi na nawala yang ngiti mo. What happened really?"

"Pfft hahaha it's nothing. Bawal ba maging masaya sa birthday ko?" Tinignan ko lang si Rai saglit.

"It's Echo"

"Hmm" mas lalo ako napangiti.

"Damn hahahaha you just heard her name. Look who's blushing and everything"

"I'm not blushing. Shut up hahaha" nahinto ako sa pag scroll ng phone. This is it.

Picture namin sa aircraft nya na akin na pala pfft. Medyo namumula pa ang mga mata ko dito. Pigil na pigil kasi ako umiyak dahil sa confession nya. I can't believe it.

Kaya ko palang maging masaya ng ganito. I looked at my face. Halos hindi ko makilala. I looked so happy, so genuinely happy.

"She's lucky" tinignan ko lang si Rai.

"I am lucky. You don't know how much I wish, how much I pray f-"

"I know. I'm with you remember" sabi nya at tumawa lang ng mahina.

"I'm sorry" I whispered. Umiling lang siya at bumalik na sa pagsabi ng schedules ko.

"Are you sure hindi na kita ihahatid?"

"Nah, go home. Pagod kadin. I'll just talk to Ruzena. Mabilis lang" nagpahatid lang ako sa isa kong restaurant. I want to talk to Ruzena tonight.

"Okay. And Pan, hinay hinay sa pagngiti. Mapagkakamalan kang baliw eh"

"Oh shut up. I deserve this"

"I know hahaha bye" nagpa alam nalang ako at pumasok nadin sa loob. 

"Hi. I'm sorry medyo late" I said pagpasok. Nagpa reserve ako ng VIP room, para kung magsisigawan oh magbubugbugan man kami eh may privacy kahit papano.

Pfft Crazy. Alam kong hindi kami aabot sa ganon. I wish.

"It's okay. Ahm hungry?" Tanong ni Ruzena.

"Ahm yup. I'm starving. Thank you, buti naka order kana and. . . . Pang ilang baso mo nayan?" Tanong ko ng pamansin ang halos wala ng laman na bote ng wine.

"J-just my third. No worries. Eat first"

"Ruzena"

"Hmm ano ang gusto mong pag usapan?" And suddenly I don't want to talk about it.

"Let me eat first" hindi talaga ako gutom. Gusto ko lang umiwas. Nag usap kami sa mga ibat ibang bagay. We talked about almost everything but Echo.

I can't bring it out. I just can't. She's not okay and I know I'll break her more if I tell her.

"Hahaha remember kung paano ka mag ayos dati? That gothic style of yours? Hahaha you're so cute. Hinabol pa nga ita sa CR ng school nyo and. . . Ahm and then"

"Ruzen-"

"At hindi padin ako makapaniwala na mas gugustuhin mong tumira sa CR kaysa sa mansion natin. Na mas pipiliin mong maghugas ng pinggan." Nakinig nalang ako. If she doesn't want to talk about Echo. Then we won't.