koştur koştur yetişmiştim mezuniyet törenlerine... oysa söz vermiştim, en önde izleyecektim her birini.
"böylesi daha iyi oldu chanyeol, sonra saçma söylentiler baş gösterebilirdi" hyunsik hyung haklıydı fakat ben baekhyun'umu onlarca metre uzaktan görmek istemiyordum. onun sesine, görüntüsüne, sahnedeki duruşuna, varlığına delicesine bir özlem çekiyordum. fakat bunu anlatamıyordum, anlatsam da kimse anlamıyordu.
sıra baekhyun'un sınıfına geldiğinde önce seulgi ile çıktı sahneye. seulgi ile söylediği şarkıda melek gibi görünüyordu ve ben bu şansı kaçırdığım için lanet ediyordum kendime.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
konfetiler süslüyordu tenini...
jisung ile söylediği şarkıda ise nefes alamadığımı fark ettim, o günlerde sadece ben acı çekmemiştim...
jongin ile sahnede parlıyordu, bu adam sahnede olmak için yaratılmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ve mark ile son kez sahneye çıktığında, ayağa kalkıp bağırasım geldi. "lütfen baekhyun, yalvarırım inme o sahneden ve kulaklarımızdaki her kötü kelime silininceye dek orada kal kelimelerinle."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
o kadar güzeldi ki... tanrım çok ama çok güzeldi. her şey yakışıyordu ona ve her şey onunla güzel oluyordu.
junmyeon hocalar sahneye çıktığında hyunsik hyung ne kadar gitmemiz için ısrar etse de gitmedim, istemiyordum ki gitmek. belki baekhyun'u bir kerecik daha görebilirdim, neden erkenden gidecektim?
