Islak Hamburger

Bölüm 7-Bar

Barlar sokağına az kalmıştı. Yürümeye devam ediyorduk. Enes ile biraz arkadan yürüyüp günü konuşuyorduk. Ben Rümeysa'ya karşı hislerimin oluştuğundan bahsetmiştim. Kendisi evdeyken Rümeysa'nın yanından kalkmak istemediğimde anlamıştı zaten. Biz bunları konuştuğumuz sırada Aleyna bir anda ağlamaya başladı. Neler olduğunu anlayamamıştım. Sümeyye'nin yardımı ile yolun köşesinde bulunan taş duvara çökmüştü. Hepimizi dumura uğratmıştı. Her şey güzel gidiyordu. Ne olmuş olabilirdi ki. Ortamı yumuşatma amaçlı duygusal biri olduğumu ağlamaya devam ederse benim de ona eşlik etmek zorunda kalacağımı söylemişti. O beni duymuyordu bile. Ne olduğunu bilmez gözlerle Rümeysa ile birbirimize bakıyorduk. Sümeyye yanına oturmuş telkinlerde bulunuyordu. Enes ile bir sorun mu yaşamışlardı ? Böyle bir şey olmuş olsa beraber yürümezlerdi ve bunun yanı sıra biz de oradaydık. Ters bir durum olsa anlamalıydık. Ben bunları düşünürken Enes donmuş kalmıştı. Öylece olup biteni anlamaya çalışıyordu. İçten içe kendinde bir şeyler aradığını, kendini sorguladığını düşüyordum. 

Bir süre sonra kendini toparlamış bizlerden özür dilemeye başlamıştı. Özür dilenecek bir durum olmadığını sadece neler olduğunu merak ettiğimizi söylemiştik. Sümeyye araya girerek insanlar sarhoş olduklarında hassaslaşabiliyorlar. Aklına yaşadığı bazı şeyler gelmiş olabilir diyerek konunun bizlerle bi ilgisi olmadığını belirtmişti ve kaldığımız yerden yürümeye devam etmiştik. Bu gün güzel bir gündü o yüzden kimsenin üzülmesini istemiyordum. Gireceğimiz mekanda olayı çözebileceğimi düşündüğüm için sesimi çıkarmamıştım. 

Sonunda barlar sokağının girişine gelmiştik. Sümeyye buraya hakim olduğu için nereye oturacağımıza o karar verecekti. Bir kaç adım atmıştık ki orta boylarda bir çocuk yürürken Sümeyyeye çarpmıştı. Bilinçli yapılan bir durum olduğunu sanmıyorum ama dönüp baktığımda çocuğun Sümeyye'ye bakıp önüne döndüğünü görmüştüm. Sümeyye'nin gözlerinde şaşkınlığını görebiliyordum fakat konu üzerinde durup ortamı bozmak istememişti sanırım. Çocukla konuşmak için döneceğim sırada mantıkım devreye girmişti. Belki de tanıyordu, belki benim vereceğim tepkiye abartı gözüyle bakacaktı. Sümeyyeyi böyle bir durumda ne düşüneceğini bilecek kadar tanımıyordum. Aynı durum Rümeysa'ya olmuş olsaydı mantığım devreye asla girmezdi. Onunla ilgili konularda mantığımı izbe bir köşeye atalı saatler olmuştu. 

Bir kaç mekan geçtikten sonra Sümeyye'nin söylemi ile bir mekana giriş yapmıştık. Sümeyye'nin her mekanda en dip köşeye oturma gibi bir alışkanlığı vardı sanırım. O günün sabahında yemeğe gittiğimiz mekanda da dip köşeye oturmuştuk burada da. Mekanı sevmiştim. Işıklandırmalar ne çok boğuk ne de çok aydınlıktı. Normalde canlı müzik vs olduğunu, mekanın müziklerinin güzel olduğunu söylemişti Sümeyye. Güzel bir oynatma listesi hazırlanmış sırası ile o çalıyordu. Oturacağımız masa yerden biraz yüksek, normalde 4 kişilik bir masaydı. Biz Enesle, kızlarda karşımıza oturmuşlardı. Benim karşımda Rümeysa oturuyordu. Aslında tekli uzun koltuklar olduğu için hepsi dip dibe olmuşlardı. Aleyna ortada oturuyordu. Enesle tam olmasada karşılıklı sayılırdılar. Tüm çanta ve ceketleri üst üste masanın duvara bitişik olan kısmı, Rümeysa ve benim aramıza koymuştuk. Evde aldığımız alkoller hâla kanımızda dolanıyor, zihnimizi etkiliyordu. 

Masada ekranı açık olan bir telefon vardı. Yine kendime hakim olamayıp telefonun kilidini kapatacaktım ki menüye telefondan baktıklarını söylemişlerdi. Rümeysa'ya ne içmek istediğini sorduğumda beni duymamıştı çünkü tam üzerimizde ses sisteminin bi parçası vardı ve ses aşırı yüksekti. Biraz daha yakınlaşıp kulağına ne içeceksin demiştim. Beck's marka bira isteyeceğini, benim ne içeceğimi sormuştu. Biz Enesle beraber Efes içecektik. O yüzden Enesle aynı demiştim fakat gelen garsona bana ve kendine Beck's söylediğinde beni yanlış anladığını anlamıştım. Pek sorun olmamıştı. O kafayla zaten hiçbir şey bana sorun olamazdı. Karşımda çok güzel bir kadın oturuyordu ve az sonra günün en güzel anlarından biri yaşanmak üzereydi. Daha ne isteyebilirdim ki...