" អឹ...លោកម្ចាស់ខ្ញុំដឹងខុសហើយសូមកុំធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំអី អ្ហាសលោកម្ចាស់...!ដោះលែងខ្ញុំទៅហុឹកហុឹកៗ"វួយអុីងរើបម្រះឲ្យកាន់តែខ្លាំងភ្លេចពាក្យសម្ដីផ្ដៃផ្ដាំ
" នៅឲ្យស្ងៀមកុំស្រែកជឿថាយើងធ្វើឲ្យឯងរស់ដូចចុះនរកទេ" ដោយទើសទាល់ចំពោះកាយវិការក្មេងល្អិតម្នាក់នេះមានតែពាក្យគម្រាមសង្ឃឹមចុងក្រោយថាគេនឹងស្ដាប់បង្គាប់
" ហុឹកៗ~~~លោកម្ចាស់ អ្ហឹសសស" វួយអុីងលែងរើជម្រើសចុងក្រោយស្ដាប់បង្គាប់ធ្លោយមាត់ថ្ងួចថ្ងូរដៃក្ដាប់ណែនខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍
" ហ៉ើយ...យើងមិនដាច់ចិត្តទេ" ព្រោះតែអ្នកខាងក្រោមនៅស្ងៀមលែងរើបម្រះវ៉ាងជីក៏សម្រេចចិត្តមិនត្រូវថាគួរដោះលែងឬអត់
" លោកម្ចាស់" វួយអុីងហៅនាមនាយដោយខ្សែភ្នែកអង្វរករសុំការយោគយោល
" យ៉ាងណាយើងទ្រាំមិនបាន" យ៉ាងណាក៏វ៉ាងជីនៅតែបន្តញាំញីរាងកាយតូចដដែលព្រមទាំងជ្រៀតជ្រែតស៊កចូលចន្លោះភ្លៅដោយមិនផ្ដល់ដំណឹងថែមទាំងកម្រើកខ្លួនត្រដុសលើតំបន់សំងាត់
" អ្ហកកកឈឺ" វួយអុីងងើយ.កភ្លាត់មាត់ព្រោះតែរបស់រឹងមាំនោះកំពុងតែធ្វើទុក្ខនៅលើរាងកាយរបស់ខ្លួនយ៉ាងពិសេស
" សឺតតតតឹងពេកហើយដឹងទេ? បើឈឺយើងលើកលែងឲ្យឯងមិនដល់មួយម៉ោងទេយើងនឹងបញ្ចប់" វ៉ាងជីអោនថើប.ករាងល្អិតប្រើសម្ដីលួងលោមដ៏ស្រទន់
" លោកម្ចាស់ថ្នមបន្តិចទៅ អ្ហាស...កុំលឿនពេក" ទីបំផុតវួយអុីងក៏សម្របតាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់គេមិនអាចប្រកែកមានតែព្រមតាមដូចពាក្យផ្ដាំមិនចង់ឈឺត្រូវស្ដាប់បង្គាប់
" បានតែឯងត្រូវយល់ព្រមនឹងយើងរឿងមួយ" វ៉ាងជីញញឹមដោយពេញចិត្តនិងមានដំណើរធ្វើការដោះដូរនឹងរឿងមួយនេះ
" អ្ហឹសឆាប់និយាយ...ទៅ" ព្យាយាមតបតកុំឲ្យធ្លោយសម្លេងថ្ងូរជាមួយប្រយោគទាំងលំបាកព្រោះតែចលនានាំមុខរបស់គេដោលចូលមកជារឿយៗ
" យល់ព្រមធ្វើជាលោកប្រុសយើងទៅ" វ៉ាងជីអោនខ្សឹបរួចក៏ថើបស្រង់ក្លិនក្រអូបឆ្ងុយឆ្ងប់
YOU ARE READING
រឿង និស្ស័យស្នេហ៍ឆ្លងពេលវេលា
Short Storyតើអភិនិហារមានពិតទេ? ហើយនរណាខ្លះជឿ? និងនរណាខ្លះដែរមិនជឿ? គ្មានភស្តុតាងអ្វីមួយមកបញ្ជាក់ដោយនោះគ្រាន់តែជាការគិតស្រមៃរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំផ្ទាល់ក៏សឹងតែមិនអាចគិតពីវា ជារឿងមួយដែលស្មានមិនដល់ចំពោះខ្លួនឯងនិងជាបញ្ហាដែលច្របូកច្របល់ រាល់ចម្ងល់វាអាចកើតឡើងដោយរ...
