Living with the Vampires | Editing |

Chapter 31

Ambriel's POV 

"Ano ginagawa mo dito?" Tanong agad sakin nung babae pero hindi ko siya sinagot at inilapag yung pagkain sa harapan niya. "Dinalhan kita ng pagkain." saad ko kaya naman tumingin siya dito pero agad din iniwas ang kanyang tingin. 

"Hindi ko kailangan yan." sambit niya pero dahil makulit ako at hindi ko parin siya tinantanan at  inilapit pa saknayan yung pagkain. "Bahala ka ikaw din ang magugutom." saad ko kaya naman agad niya itong tiningnan tapos tumingin sakin. Hindi din nagtagal ay kinuha din niya yung pagkain at nagsimula na siyang kumain, napangiti naman ako. 

"Ano pala pangalan mo?" Tanong ko ulit pero hindi siya nagsalita, marahil ay baka iniisip niya na ito yung way ko para makuha yung impormasyon galing sakanya. "Don't worry just your name." dagdag ko ulit. 

"Hera." tugon niya. 

"Ganda pala ng name mo, ako pala si Ambriel." saad ko naman. Nakita ko naman na naubos na niya yung pagkain kaya kinuha ko na ito at nanatili lang sa harapan niya habang nakaupo. "Hindi ka ba natatakot sakin na baka saktan kita?" Tanong naman niya sakin. 

"Hindi, kasi kung may balak ka dapat kanina mo pa ginawa nung binigyan kita ng pagkain." Sambit ko nakita ko naman na nag-iwas siya ng tingin sakin. Kita ko sa mata niya na hindi nmana ta;aga siya masamang tao, dahil na-realize ko yun nung muntik na siyang galawin nung hampaslupang yun. "Salamat pala kanina." panimula niya sakin kaya mas lalo akong napangiti. 

"No worries, he deserve it tsaka babae din ako kaya alam ko yung ganung feeling kaya wag ka mag thank you." sambit ko nman sa kanya kaya ngumiti lang ako saknya. "Sa totoo lang, wala naman talaga kaming balak saktan ka, need mo talaga talaga sumama sakin." panimula niya. 

Nagulat nman ako nang bigla siyang mag-open sakin ng mga ganitong bagay kaya nanatili lang akong tahimik at patuloy na nakikinig sa kanya. "Bakit gusto niyo ako kunin?" Tanong ko saknaya. "I can't tell you the reason." sambit niya ulit kaya tumango lang ako at tuhimik na nakaupo. 

Nang dahil doon ay nagdecide na ako na kinun yung nasa bulsa ko, at agad na lumapit saknaya kita ko na nagulat siya sa ginagawa ko ngayon. " Anong ginagawa mo?!" bulyaw niya sakin. "Malamang pinapakawalan ka." tipid na sagot ko, kaya naman kinalas ko kaagad yung sa kamay niya pati na din yung sa paa niya. Sabay hinagisan ko siya ng damit para mag-palit.

"Bakit mo to ginagawa?" tanong niya I just smiled and push her inside the room para magpalit, paglabas niya nang room ay binuksan ko kaagad yung bintana doon para doon siya lumabas at makatakas. "Tumakas kana, hindi mo deserve na ma-torture." saad ko tumingin siya sakin at hinawakan ang aking mga kamay. "Hindi ka ba talaga sasama sakin?" tanong niya ulit.

Umiling lang ako sakanya at kinalas ang kamay niya na nakahawak sakin. "Pakisabi na lang sa master mo kung meron man na ayoko sumama at wala akong balak iwan ang mga Johnsons." saad ko at ngumiti sa kanya. Nakita ko naman na yumuko siya at ngumiti tsaka ginulo ang aking buhok at lumabas na sa bintana.