"P'Gun ဒီေန႔ညစာအတူစားၾကမယ္ေလ ဒီတစ္ရက္ကို
ကြန္ဒိုမွာသမီးတို့ေတြနဲ့အတူလိုက္အိပ္ပါလားဟင္?"
Kimသည္သူ႔နားကပ္ကာေလသံတိုးတိုးနဲ႔ေတာင္းဆိုေန
တာမ်ား ညီမေလးကအစ္ကိုကိုလိုခ်င္တာ႐ွိ၍ကပ္ခြၽဲေနပံုနဲ႔
တူပါသည္။
"အဲ့ဒါကေလN'Kim....မျဖစ္ေလာက္ဘူး အိမ္မွာကအေဖ
တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့"
Kimစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကတကယ့္ကို
လိုခ်င္တာမရ၍စိတ္ေကာက္သြားသည့္ကေလးေလးလို။
"ဟို ဒီလိုလုပ္ေလ ညစာေတာ့အတူလိုက္စားမယ္ ၿပီးရင္
အစ္ကိုျပန္မယ္ေလ အဲ့ဒီလိုလုပ္လို႔ရလားN'Kim?"
"အဲ့ဒါလည္းမဆိုးပါဘူးေလ အျပည့္အဝေတာ့မေက်နပ္ဘူး
ေနာ္P'Gun"
အလိုမက်ခ်င္က်ခ်င္နဲ႔ေျပာကာသူ႔လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ရင္း
ေျပာလာေသာKim Yachaiသည္ တကယ့္ကိုကေလး
ပါ။သူနဲ႔Kimကိုၾကည့္ကာျပံဳးေနၾကေသာP'Aimနဲ႔
P'James။
"အဲ့ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲမိKim?"
အသံအက်ယ္ႀကီးႏွင့္အတူသူနဲ႔Kimကိုခြဲထုတ္ကာ ေမးလာ
သူကအဆိုးအေပေလးပင္။
"ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ ငါက?"
"ဘာလို႔သူ႔လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ထားတာလဲလို႔ေမးေနတာ"
သူ႔အစ္မကိုတိုေနတာၾကည့္ပါဦး....ဒီအဆိုးအေပေလးက
ေတာ့။
"ခ်စ္လို႔ေဟ့ ခ်စ္လို႔ခ်ိတ္ထားတာ ကဲ"
Kimသည္ရြဲ႔ေစာင္းေျပာရင္းသူ႔နားကိုျပန္တိုးကပ္ထိုင္ၿပီး
လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္ကာပုခံုးမွာေတာင္ေခါင္းမွီခ်လိုက္ေသး
သည္။
"နင္ဖယ္လို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္မိKim"
သူ႔ကိုမွီထားတဲ့ေခါင္းကိုလည္းအတင္းျပန္ေထာင္၊လက္ေတြ
ကိုလည္းအတင္းဆြဲခြာေနေတာ့သည္။Mark Siwat
သည္တကယ္ကိုအဆိုးအေပေလးပါဘဲလား။
"ဖယ္ေပးလိုက္စမ္းမိKimရာ နင့္ေနရာမွမဟုတ္တာကို"
Lek Dechaသည္ထံုးစံအတိုင္းေလေအးေလးနဲ႔ဝင္ေျပာ
လိုက္တာသည္ထိထိမိမိပင္။
"ဒါဆိုငါ့ေနရာကဘယ္မွာလဲAi Lek?"
"P'Aimနဲ႔P'Jamesအလယ္မွာ"
YOU ARE READING
Be my man?
Romanceေဟာဒီေကာင္ကဆယ္စုႏွစ္ခ်ီၿပီးေဘဘီ့ကိုေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ပါ....နာရီဝက္ ေလာက္ထပ္ေစာင့္လိုက္ရလို႔ဘာမွမျဖစ္သြားဘူးရယ္ (Mark) Mark.....P'ကမမွတ္မိခဲ့လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ မိလို႔လည္းထပ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ (Gun) ငါကလား?သူနဲ႔ေလ?.....ဘာႀကီး သမီးရည္...
