prologue

223 24 2
                                    

"ဟိတ္ ကေလးေလး ကိုကိုနဲ႔ကစားမလား?"

သိလည္းမသိဘဲနဲ႔။တစ္ဖက္ျခံကေနပါးစပ္နားရြက္တက္ခ်ိတ္
မတတ္ျပံဳးၿဖီးၿပီးသူ႔ကိုစကားလာေျပာေနေသာျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ
ေကာင္ေလး။သူ႔ကိုယ္သူ'ကိုကို'တဲ့။ငါ့ကိုလည္း'ကေလးေလး'
တဲ့။ကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ။

"စိတ္႐ွဳပ္လိုက္တာ"

"ကိုကို႔ကိုေျပာတာလား?"

ျပံဳးေနရာကေနခ်က္ခ်င္းညႇိဳးမိွဳင္က်သြားေသာမ်က္ႏွာ။တစ္သက္
လံုးေမ့လို႔မရေတာ့တဲ့အဲ့ဒီမ်က္ႏွာေလး။မ်က္ေမွာင္ေတြစုက်ံဳ
လိုက္ၿပီးေတာ့

"မခင္ခ်င္ဘူး.....မကစားခ်င္ဘူး"

"ကေလးေလး.....ကေလးေလး ခဏ ခဏေလးေလ"

သူေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းအိမ္ထဲျပန္ဝင္လာလိုက္သည္။အိမ္ထဲကရန္
ပြဲကိုမၾကားခ်င္မျမင္ခ်င္ေပမယ့္လည္း ခုနကမ်က္ႏွာညႇိဳးညႇိဳး
ေလးကိုေတာ့ဆက္ၾကည့္ဖို႔ရာအင္အားမ႐ွိေတာ့သည္မို႔။

သူဝင္လာေတာ့တစ္ဖက္ကေန'ကေလးေလး'ခ်င္းထပ္ေအာင္
ေခၚက်န္ေနခဲ့သူသည္မ်က္ရည္အဝဲသားႏွင့္။

"ဘာလို႔လဲ?ငါကခင္ဖို႔မေကာင္းလို႔လားမသိဘူး?"

သံေယာဇဥ္ေတြကမ႐ွိေလေကာင္းေလဘဲ.....မဟုတ္လည္း
dadနဲ႔maeကြဲၾကတဲ့အခါငါကdadေနာက္တေကာက္
ေကာက္လိုက္ၿပီးေနရာစံုမွာေနရမယ့္သူ။

ထိုေန႔......အဲ့ဒီေန႔ကစလို႔ထိုညႇိဳးက်သြားေသာမ်က္ႏွာေလး
သည္သိသိသာသာႏွင့္ပင္သူ႔ႏွလံုးသားထဲကိုေရာ၊ဦးေႏွာက္
ထဲကိုပါတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္လာခဲ့ေလသည္။

ဘဝထဲကိုေတာ့ဆြဲမေခၚခ်င္တာအမွန္ပါ။ေစာက္ျပႆ နာ
ေတြခ်ည္း႐ွိတဲ့ဘဝထဲကိုဘယ္ဆြဲေခၚရက္ပါ့မလဲ?

ဆယ့္ေလးႏွစ္သားကအခ်စ္ကိုခံစားတတ္ၿပီလားဆိုၿပီး
ခနဲ႔တဲ့တဲ့ေမးခြန္းေတြကေတာ့သူ႔အတြက္ကမာၻေပၚမွာ
အရယ္ရဆံုးစကားဘဲ။

~~~~~~~~~~~~~~~~

Be My Man?






unicode.........

"ဟိတ် ကလေးလေး ကိုကိုနဲ့ကစားမလား?"

သိလည်းမသိဘဲနဲ့။တစ်ဖက်ခြံကနေပါးစပ်နားရွက်တက်ချိတ်
မတတ်ပြုံးဖြီးပြီးသူ့ကိုစကားလာပြောနေသောဖြူဖြူချောချော
ကောင်လေး။သူ့ကိုယ်သူ'ကိုကို'တဲ့။ငါ့ကိုလည်း'ကလေးလေး'
တဲ့။ကလေးမှမဟုတ်တော့တာ။

"စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ"

"ကိုကို့ကိုပြောတာလား?"

ပြုံးနေရာကနေချက်ချင်းညှိုးမှိုင်ကျသွားသောမျက်နှာ။တစ်သက်
လုံးမေ့လို့မရတော့တဲ့အဲ့ဒီမျက်နှာလေး။မျက်မှောင်တွေစုကျုံ
လိုက်ပြီးတော့

"မခင်ချင်ဘူး.....မကစားချင်ဘူး"

"ကလေးလေး.....ကလေးလေး ခဏ ခဏလေးလေ"

သူပြောပြီးပြီးချင်းအိမ်ထဲပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။အိမ်ထဲကရန်
ပွဲကိုမကြားချင်မမြင်ချင်ပေမယ့်လည်း ခုနကမျက်နှာညှိုးညှိုး
လေးကိုတော့ဆက်ကြည့်ဖို့ရာအင်အားမရှိတော့သည်မို့။

သူဝင်လာတော့တစ်ဖက်ကနေ'ကလေးလေး'ချင်းထပ်အောင်
ခေါ်ကျန်နေခဲ့သူသည်မျက်ရည်အဝဲသားနှင့်။

"ဘာလို့လဲ?ငါကခင်ဖို့မကောင်းလို့လားမသိဘူး?"

သံယောဇဉ်တွေကမရှိလေကောင်းလေဘဲ.....မဟုတ်လည်း
dadနဲ့maeကွဲကြတဲ့အခါငါကdadနောက်တကောက်
ကောက်လိုက်ပြီးနေရာစုံမှာနေရမယ့်သူ။

ထိုနေ့......အဲ့ဒီနေ့ကစလို့ထိုညှိုးကျသွားသောမျက်နှာလေး
သည်သိသိသာသာနှင့်ပင်သူ့နှလုံးသားထဲကိုရော၊ဦးနှောက်
ထဲကိုပါတဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်လာခဲ့လေသည်။

ဘဝထဲကိုတော့ဆွဲမခေါ်ချင်တာအမှန်ပါ။စောက်ပြဿ နာ
တွေချည်းရှိတဲ့ဘဝထဲကိုဘယ်ဆွဲခေါ်ရက်ပါ့မလဲ?

ဆယ့်လေးနှစ်သားကအချစ်ကိုခံစားတတ်ပြီလားဆိုပြီး
ခနဲ့တဲ့တဲ့မေးခွန်းတွေကတော့သူ့အတွက်ကမ္ဘာပေါ်မှာ
အရယ်ရဆုံးစကားဘဲ။

~~~~~~~~~~~~~~~~

Be My Man?

Be my man?Où les histoires vivent. Découvrez maintenant