Kaybetmiş iki çocuğun hikayesi...
"Saçlarına papatyadan taç yaptım güzel çocuk."
"Buzun içinde açmış kirli papatya doktor, ben buyum."
"Sevgi unutmaz, seni unutmadım. Patpatyalarını kirletenleri ben bulacağım."
Kirli bir papatyanın hikayesi...
#JAYH...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Buzdan bir papatya gibisin, seni kırmaktan korkuyorum.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Hep hayatımızdan birileri gitti.)
💫
Karşılık vermeyeceğinden emin olduktan sonra neredeyse bağımlısı olduğum dudaklardan ayrılmak için adım attım.
Ama hiç beklemediğim bir şey olmuştu. Bir elini belime koyup beni daha çok kendine çekmişti. Dudaklarını tekrar dudaklarımda hissetmenin mutluluğuyla gülümsedim. Güldüğümü hissetmiş olmalı ki o da tebessüm etti.
Sonra yumuşak, pembe dudakları arasına aldığı alt dudağımı, insanı delirtecek yavaşlıkta tekrar öpüp benden ayrıldı. Nefesini hala, onun sayesinde ıslak olan dudaklarımda hissediyordum. Yanaklarımı avuçlarının arasına alıp dikkatle gözlerime baktı.
"Seni incitmekten, ürkütmekten çok korkuyorum Sunghoon."
"Buzdan bir papatya gibisin, seni kırmaktan korkuyorum."
Kollarının arasına girip beline sımsıkı sarıldım. Ve beynimi uyuşturan o kokuyu tekrar içime çektim.
"Hep hayatımızdan birileri gitti Sunghoon. Birbirimizden gidemeyecek kadar cok alışalım varlıklarımıza."
"Bana zaman ver kendine zaman ver, her şeyi geride bırakalım ilk önce korkularımızı, pişmanlıklarımızı. Olur mu? Seni boğan şeyleri birer birer yok edelim, o zaman kadar seni beklemeye devam edeceğim."
Ne diyebilirdim ki, ona karşı bu kadar savunmasızken, sesine ve sıcaklığına bu kadar alışmışken. Şefkatle bakan gözleri dediği her şeyi yaptırabilir gibiydi bana.
"Ne olursa olsun, yanımda olacak mısın doktor?"
İki elimi de sıkıca tutup gözlerime bakmıştı.
"Evet, ve ellerini sen isteyene kadar asla bırakmayacağım."
Gülümseyip ondan bir adım uzaklaştım. Ama o hala bir elimi tüy kadar hafif şekilde tutmaya devam ediyordu.
