I'm His Personal Doctor

C - 27

Ashtrielle Velasco

"This is was the second time I came here" rinig kong wika niya at tumingin sa akin.

Ibig sabihin nagpunta na siya dito noon?.

Kaagad niyang isinandal ang kanyang ulo sa aking balikat at niyakap niya ang aking bewang.

" My brother didn't allow me to go to this place before, because there were people who wanted to take us, so we didn't go to crowded places"

Nakikinig lang ako sa kanyang kwento habang nakatingin kami sa mga batang naglalaro.

"When I first came here with my brother , I was very happy because there was so much to see and play, but everything changed when an incident happen"

Malungkot ang kanyang boses nang sabihin niya iyon at mas lalo pa siyang sumiksik sa akin.

"They took us to an abandoned house, we found out that it was Dad's enemies in the organization, we were the ones they made a trap for them to get grandpa's place."

"We managed to escape from his enemies but I was no longer free because someone wanted to shoot me, but my brother saved me" napansin ko ang malungkot niyang boses at mukhang ayaw niyang itoloy ang kanyang sinasabi.

"He was comatose for ten months, and I always blamed myself because if it wasn't for me he wouldn't be in the hospital, When he woke up I was so happy because he didn't leave me."

"We were together for a few years, but everything changed because of the loss of grandpa, he left for another country without saying goodbye, so I started hated him and I accepted being the leader of the organization that grandpa left to me"

Naging seryoso ang kanyang boses kahit na nangingibabaw parin ang kanyang lungkot dahil napapansin kong pinipigilan niya lang huwag maging emosyonal.

Bigla niyang Iniangat ang kanyang ulo at tumingin sa akin bago niya hawakan ang aking mukha.

"You know I told him, that when I come back here I will be with the person I love the most, so I am happy because the thing I said happened and you are here in front of me" napangiti ako dahil sa kanyang sinabi.

Niyakap lang niya ako nang napakahigpit at hindi naman ako nag-aalinlangan na gantihan siya pabalik.

Dalawang oras lang kami nagpalipas doon habang tinitignan ang paligid. Hindi ko narin na samahan si Lara kaya si Keshia na ang kanyang sinama.

Hindi niya kasi ako pinayagang umalis sa kanyang tabi at ayaw niyang iniiwan ko daw siya nang hindi ko siya kasama.

Kaya nga nag take ako na magleave na rin ako nang one week vacation kay tito dahil bukas ay aalis kami siguro tatlong araw kami doon.

"Lets go?" tumango ako sa kanyang sinabi dahil dumidilim nadin, inaalalayan niya akong tumayo at hinawakan niya ang aking kamay bago kami sabay na umalis.

Binuksan niya ang pinto nang sasakyan kaya sumakay na ako kaagad bago niya isara at umikot pa siya sa kabila.

Kaagad niyang pinaandar ang sasakyan kaya ipinikit ko muna ang aking mata dahil inaantok pa ako.

⚕️

Na alimpungan ako nang maramdamang may naka hawak sa aking likod, kaya kaagad akong napatingin kay zavier na buhat pala niya ako.

"Did I wake you up?" ngumiti ako sa kanya nang mailapag niya ako sa sofa at doon ko rin napansin ang isang taong nakaupo sa isang sofa.

Anong ginagawa niya dito?.

"Mukhang napagod ang kapatid ko zavier, ano bang ginawa ninyo?" napaiwas ako nang tingin kay kuya dahil sa mapanuksong tingin niya sa amin.

"Kuya!! Anong ginagawa mo dito?" balik kong tanong sa kanya kaya sa akin nabaling ang kanyang tingin.