I'm His Personal Doctor

C - 33

Ashtrielle Velasco

It's been one month since those things happened. We got home just last week and we still celebrate Tita celine birthday because we knew that day was special for her.

I smiled when I remembered that night, I don't know but when I remember what happened I can't stop my cheeks from turning red.

"Ash sigurado kabang mauubos mo ito?" nabalik ako sa ulirat nang pumasok si Lara habang hawak nito ang napakaraming paper bag na naglalaman nang pagkain.

I know there's something different about me because I'm often hungry and I'm also dizzy but I think it's just because I'm tired.

"Hindi ka naman ganito dati ah, minsan kanga lang din kumain. Sabihin mo nga ang totoo, hindi ka ba pinapakain ni zavier?" kunot noo nitong tanong sa aking pero natawa ako dahil sa kanyang sinasabi.

"Hindi niya magagawa iyon Lara, kilala mo siya" napailing iling kong wika bago binuksan ang laman nang paper bag.

"Tama ka nga, impossible namang gagawin niya iyon" Nakisabay nalang siyang kumain dahil marami pa kaming aasikasuhin na pasyente.

Pagkatapos naming kumain ay napagpasyahan kong nagpaalam sa kanya dahil marami pa akong aaaikasuhinna pasyente, Many people greeted me when I passed them in the hallway, I just smiled in response to them until I got to the front of Operating Room.

Nakahanda na ang mga gamit at tinulungan ako ng isang nurse na ilagay ang aking scrub suit bago ako tumingin sa pasyente.

The patient has Thyroid Disorders and we need to remove the lobe of the thyroid gland that contains the tumor and possible isthmus. She's still young to have this kind of disease.

I immediately approached the patient and we started doing everything we could to make the operation successful.

"Kayo na ang bahalang ilipat siya sa Room, kailangan ko pang kausapin ang magulang niya" napatango ang mga kasama kaya lumabas na ako sa OR.

Kaagad lumapit sa akin ang matandang babae at sobrang nagaalala ito para sa kanyang anak bakas sa kanyang mukha ang takot na baka hindi kayanin nang anak nito ang operasyon.

"Doc. Kamusta ang anak ko?" umiiyak niyang tanong sa akin at hinawakan ko ito sa kanyang balikat para pakalmahin ito.

"Nasa maayos na po ang kalagayan nang anak niyo Nay, the operation is successful but we still need to observe the patient and monitor calcium levels in the blood." kalmadong paliwanag ko at mas lalo itong napahikbi kaya niyakap ko nalang siya para kahit papaano ay mabawasan ang kanyang pag-aalala.

Nagpasalamat ito sa akin nang buong puso at sobrang saya ko rin dahil sobrang gaan nang pakiramdam kapag nakakatulong ka sa isang tao.

I got dressed before going to my patients, I spent the time checking up on them until I felt tired. I looked at my watch when I realized it was twelve o'clock in the evening.

Habang naglalakad ako pabalik sa aking office ay hindi ko maiwasang mapahawak sa aking noo, parang nanghihina ang aking katawan. Napapikit ako nang maramdaman ang aking pagkahilo kaya nawalan ako nang balanse hinintay ko nalang ang pagbagsak ko pero isang kamay ang pumulupot sa aking bewang bago ako nawalan nang malay.

~

Nagising ako nang maramdaman ang mabigat sa aking katawan, I nilibot ko ang aking paningin at mukhang nasa isang silid ako nang hospital. Pagtingin ko sa aking tabi ay bumungad sa akin si Tito na may pag-aalala ang kanyang mukha.

"Ash, why are you letting yourself get tired, you are harming yourself even more, your a doctor sana alam mo kung ano ang mas ikabubuti nang kalagayan ninyo. Good thing they got you here right away." mahabang sermon ni tito sa akin na para bang napakalaking kasalanan ang nagawa ko.