𝐋𝐢𝐬𝐳𝐭𝐨𝐦𝐚𝐧𝐢𝐚//•𝒔𝒖𝒏𝒔𝒖𝒏•

~Music~

°•~Start~•°

Sokakta ilerlerken ağzımdan düşüremediğim melodileri mırıldanıyorum yine. Şarkılar, melodiler, bazı kulağa hoş gelen anlamsız sözler, kafiyeli cümleler. Küçüklüğümden beri beni kendine çeken müzik zamanla beni içine hapsetmişti. Öyle ki artık müzik dinlemediğim her an boğuluyormuşum gibi hissediyorum.

Çok mu geç??

Kesinlikle...

Pişman mısın?

Asla.

İnsanlar birbirlerini anlayamayacak kadar aciz canlılar bu yüzden hep müziğe sığındım. Kimisi buna takıntı diyor hayır ben takıntılı değilim sadece kendime iyi geleni yapıyorum. Günün şamatası, insanların gürültüsü, uyumsuzluktan çığlık atan beton yığınları ve doğa, savunmasız birkaç his ve bunları yıkmayı gayet güzel başaran bir takım "Bay Zorba". İnsanlar acımasız ama müzik öyle değil. Kulaklarıma fısıldayan o güzel şarkılardan biri daha ve yalnız başına ilerleyen bir ben daha. Günler değişir ama ben değişemem. Değişmeye çabaladığım falanda yok zaten. Sonuç olarak ben;

Kim Seonwoo

kimilerinin deyimiyle;

Sunoo

Ve ben müzik olmadan yaşayamayan hayata karşı beklentileri olan tutkulu yaşamayı seven ve aşka inanan birisiyim.

Besteme hoş geldin nota..

~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~~♡~

°•~Another Start¿~•°

Sokakta ilerlerken duyduğum müzik sesi beni etkisi altına alıyor ve başımla hafif bir ritim tutmaya başlıyorum. Duyduğum büyüleyici ses sanki ruhumu okşuyor ve şarkı sözleri gözlerimi kırptığım her an aklımda yankılanıyor. Çok uzun bir zamandır müzik benimle. Hatta kendimi bildim bileli bu benim tutkum. Müzik sadece bir eğlence değil benim ve benim gibiler için, müzik bir ihtiyaç.

Duyuyor musun??

Hayır, pek sayılmaz...

Müzik dinlemeyi sever misin?

Evet, hemde her şeyden çok.

Peki ya nereden geliyor bu müzik sevdası? Sanırım bende bilmiyorum. Ama bu sorunun cevabını şöyle verebilirim, ben böyle doğdum. Müzik çalmasa bile ben duyabilirim, bilmediğim hiçbir şarkı veya şarkıcı yoktur. Ne kadar klasik müzik ve slow pop tercih etsemde her türlü müziği dinlerim ben. Ayrım yapmam. Hoşlanırım ben müziğin içime yaydığı histen, o kutsal duygudan. Kafamda çalan her şarkı benim için bir gülümseme kaynağıdır aslında. En büyük korkum da bu aslında, bir gün bütün gün ışığımı -müziğimi- kaybetmek. Korkarım çünkü müzik olmazsa önümü göremem. Kalbimi müzik beslerken, asıl görme işlemini gerçekleştiren kalbimi müziksiz bırakamam. Acımasızlık olur bu. Yani ben;

Park Sunghoon

çoğu arkadaşımın söyleyişiyle;

Hoon

Ve ben müzik olmadan yaşayamayan, sadece hayattan keyif almakla ilgilenen, hayatı en uçlarda yaşamaya çalışan ve aşka dair beklentileri olan biriyim.

Şarkıma hoş geldin melodi...