အပိုင်း၃

1.9K 44 0
                                    


(Zawgyi)

CEOရဲ႕အသည္းသန္ျဖစ္မႈေၾကာင့္ရွီဟန္လည္းမေနရ ေဂဟာကလူမ်ားလည္းမေနရပါ။ အားလုံး ဇာန္ေရးလ္ႏွင့္အတူရွာေနၾကရ၏။

"ေသခ်ာရွာစမ္းပါ ရွီဟန္ရ"

သူမေတြ႕မခ်င္းရွာမွာျဖစ္သည္။ သူလုံးဝစိတ္မေအးနိုင္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ထရွာရျခင္း။ ရွီဟန္ဆရာကိုယ္တိုင္ရွာေနေသာေၾကာင့္ေခြၽးျပန္ရသည္။ ဒီေလာက္ထိရွာေနပုံနဲ႕ဆို ဆရာ့အတြက္အလြန္အေရးပါမယ္ဆိုတာသူသိပါ၏။ ရွီဟန္ႏွင့္ ေဂဟာရွိလူမ်ားကလည္းႀကိဳးစားကာ ရွာေဖြေပးေနၾက၏။

"ဒါေတြမွာရွာၾကည့္ ဒီခုႏွစ္ဘဲမလား"

"ဟုတ္တယ္"

ေတြ႕ဖို႔နီးေနၿပီေတြ႕စမ္းပါ။

သို႔လီယို

ဖုန္ေတြႏွင့္ေဟာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာစာအိတ္ေလးတြင္သူရဲ႕ငယ္နာမည္အားေတြ႕လိုက္ရသည္။ စာအိတ္ေလးမွာအလြန္ပင္ ညစ္ေပေနပါ၏။ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးၾကာေနၿပီမို႔စာအိတ္မွာဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ေပါက္ၿပဲေနသည္။ သူေတြ႕ခဲ့ၿပီ မရဲ႕ေနာက္ဆုံးစာေလးအားသူေတြ႕ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ စာအိတ္အားသူ႕ကုဒ္ထဲရွိအိတ္တြင္သိမ္းလိုက္ကာ ရွီဟန္အားေျပာလိုက္သည္

"ရွာစရာမလိုေတာ့ဘူး အားလုံးရပ္ခိုင္းလိုက္"

ဆရာစိတ္ပ်က္သြားတာလား သူေၾကာက္လွသည္။ ဒါမွမဟုတ္ရွာေတြ႕သြားတာလား။ ဘာမွလည္းမေျပာ ရပ္ခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္ရွီဟန္ထိုေနရာမွာတင္အေငြ႕ျပန္ခ်င္သြားသည္။ စိတ္မရွည္ကာေဒါသထြက္သြားမွာဆိုးလွသည္။

"ဘာ..ဘာေၾကာင့္လည္း ဆရာ"

ဆရာရဲ႕ေအးစက္တဲ့အၾကည့္ေၾကာင့္ေမးခြန္းမထုတ္ရဲေတာ့ ပါးစပ္ပိတ္ကာေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ရမည္။

"ေကာင္းပါၿပီ ဆရာ"

"အားလုံးဘဲ ႏွောင့္ရွက္မိတာေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ အခုလိုပူေပါင္းေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာျပန္သြားလို႔ရပါၿပီ"

ရွီဟန္လည္းေျပာကာ ထြက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ ကားထဲတြင္

"ဆရာဘယ္ကိုေမာင္းရမလဲ"

8."ချစ်မိခဲ့သော်"Where stories live. Discover now