အပိုင်း၂၉(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

2.3K 21 0
                                    

(Zawgyi)

"က်စ္ ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ"

သူမမွတ္မိတာကကားဆီလာတုန္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကေမ့ေဆးအုပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ဘာမွမမွတ္မိေတာ့ေပ။ သူမမ်က္လုံးမ်ားကိုအားယူ၍ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူမအားစိုက္ၾကည့္ေနေသာေတလန္အားေတြ႕လိုက္ရသည္။

"မင္းတို႔ကိုဘာအတြက္ဖမ္းလာတာလဲ။"

"ခ်စ္လို႔ေပါ့မရဲ႕"

သူမမ်က္ေစာင္းထိုးကာအၾကည့္လႊဲလိုက္သည္။

"မသိလားအခုေလာက္ဆိုဇာန္ေရးလ္ဆိုတဲ့ေကာင္ရတတ္မေအးျဖစ္ေနေတာ့မွာ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနမယ့္အဲ့ေကာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေတြးၾကည့္ရတာေတာ္‌ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္သိရဲ႕လားမ"

"မင္းပါးစပ္ကငါ့ကိုအဲ့ဒီနာမ္စားမသုံးစမ္းပါနဲ႕နားခါးလြန္းလို႔ပါ။"

"ဟားဟား"

ေတလန္ရယ္ပုံကေၾကာက္စရာေကာင္းသည္။ စိတ္လြတ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုရယ္ေနခဲ့သည္။

"ဟိုမ်ိဳးမစစ္ေခၚေတာ့မကသေဘာက်တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာဘာလို႔ေခၚလို႔မရတာလဲ။"

"မင္းစကားေတြကအသိစိတ္ရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ပုံနဲ႕မတူေတာ့ဘူး။"

"ဟားဟား ဟုတ္တယ္ကြၽန္ေတာ္႐ူးေနတာ ဟားဟား တစ္ခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ မကိုလည္းကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ရမယ္။ မ်ိဳးမစစ္နဲ႕မတန္တဲ့အေမြေတြကိုလည္းဦးေလးကိုေပးလိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဦးေလးအရမ္းအထင္ႀကီးသြားလိမ့္မယ္။ ဟိုေကာင္ကမကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပုံရတယ္ဗ်ာ။"

ေတလန္သူမရဲ႕ပါးကိုညင္သာစြာကိုင္၍

"ဒါ‌ေပမယ့္ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး။ သူ႕ထက္ပိုတဲ့အခ်စ္ေတြမကိုကြၽန္ေတာ္ေပးမယ္။"

သူမပါးေပၚမွသူ႕လက္အားမ်က္ႏွာလႊဲကာဖယ္ခ်သည္။

"ငါ့အသားကိုမထိနဲ႕႐ြံ႕တယ္။"

"ရတယ္ေလအခုမခ်စ္ေသးရင္လည္း ေနာက္ကြၽန္ေတာ္ကိုမခ်စ္ကိုခ်စ္လာေစရမယ္။"

သူမအားထိုသို႔ေျပာ၍ထြက္သြားခဲ့သည္။

"အင့္ အာ့"

8."ချစ်မိခဲ့သော်"Where stories live. Discover now