အပိုင်း၁၅

989 18 0
                                    

(Zawgyi)

TDကုမၸဏီသို႔တီမန္တစ္ေခါက္ေရာက္လာျပန္သည္။ သူမရဲ႕စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးေနသည္။ အရင္တစ္ေခါက္ကလိုျဖစ္မွာစိုးမိသည္။ သူမကုမၸဏီထဲသို႔ဝင္လိုက္ေတာ့သူ႕ရဲ႕လက္ေထာက္ဆိုသူကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမဝမ္းသာသြားကာေခၚလိုက္သည္။

"ေဟး ေဟးလက္ေထာက္ဆိုတဲ့သူ ေနပါအုန္း။"

ထိုသူကလွည့္ၾကည့္ကာသူ႕ကိုယ္သူငါ့ကိုေခၚတာလားဆိုတဲ့သေဘာျဖင့္လက္ညိုးထိုးျပသည္။ သူမေခါင္းၿငိမ့္ျပကာသူ႕ဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

"ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ။"

"ဟို အကိုရွိလား။"

"ဆရာမရွိဘူး။ အေရးႀကီးဧည့္သည္သြားေတြ႕တယ္။"

"ဪ ဒါဆိုအကို႔ကိုေျပာေပးပါ။ မနက္ျဖန္အေဖတို႔ကေန႕လည္စာဖိတ္ေကြၽးခ်င္လို႔တဲ့ အဲ့ဒါအားရင္လာခဲ့ေပးပါလို႔ မအားရင္လည္းမလာနဲ႕လို႔ေျပာေပးပါ။"

သူမဇာန္ေရးလ္ႏွင့္ေတြ႕ရမွာေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ သူ႕လက္ေထာက္ကတစ္ဆင့္ေျပာခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။

"ေကာင္းပါၿပီ"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"

သူမထြက္သြားေတာ့မယ့္ခ်ိန္ ထိုသူကေခၚလိုက္သည္။

"ေနအုန္း"

"အမ္ ေျပာပါ။"

"ကြၽန္ေတာ့္နာမည္လက္ေထာက္ဆိုတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ ရွီဟန္ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ရွီဟန္ပါ။"

သူမေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္

"အာ အိုေဆာရီးပါ။ ကြၽန္မနာမည္မသိလို႔အဲ့လိုေခၚမိတာပါ။" 

သူကတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာထြက္သြားခဲ့သည္။

"အဲ့လိုေလးေခၚမိတာမ်ားေသသြားမွာမွမဟုတ္တာ ျဖစ္သည္းေနလိုက္တာေနာ္။ ဟြန႔္ ဘယ္လိုလူမွန္းကိုမသိဘူး။ ေအးစက္စက္နဲ႕စက္႐ုပ္ႀကီး"

တီမန္ ရွီဟန္အားပြစိပြစိေျပာကာထြက္လာခဲ့သည္။ အကြယ္တစ္ေနရာတြင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ၿပဳံးလ်က္က်န္ခဲ့သည္။

.........

"နင္အတည္သြားမလို႔လား။"

ဟီရာသည္နိုးလီထိုေနရာသို႔သြားမည္ကိုမယုံၾကည္နိုင္ျဖစ္ေနသည္။ မနက္ကတည္းကၿပဳံးေနေသာနိုးလီမ်က္ႏွာႀကီးကိုသူမေၾကာက္မိသည္။ 

8."ချစ်မိခဲ့သော်"Where stories live. Discover now