Fast and Furious

Fiancé

Yorgun adımlarını üsse atarken oldukça geç olduğunu biliyordu. Elindeki flashları bir kenara koydu umursamadan üstü başı topraktı ve ay ışığı odasına giriyordu.

Ayakta kaldı ne yapacağını karar vermeden adımları dışarıya yol aldı ve saatler önce onu o uçurumda bırakan adamın odasına gitti.

Uyuduğu belliydi çünkü perdeler ışık gelmesin diye kaplıydı.

Yatağın sol tarafında yatıyordu her zamanki gibi. Jimin sinirli olup olmadığını bilmiyordu. Hayatını mahveden kadın için hayatını mahvetmişti uyuyan adam.

Kalbi durmuştu onun gittiğini anladığı gün. Şimdiyse uyuyordu karşısında. Onu suçlamak istemiyordu sırf annesni kurtardığı için. Ama Jimin annesinin kurtarılmaya değer olduğunu düşünmüyordu ki. Tüm hayatını bir şekilde mahveden insan yüzünden 6 ayı da mahvolmuştu. Şimdi ilişkileri paramparçaydı. Boyunlarında bir halka sanki süs diye orada bulunuyordu.

Yıllardır akmayan gözyaşları kendi kendine aktı. Birkaç gündür oluyordu böyle.

Kafasını dizlerine gömerken çok sordu.  6 ay boyunca evde tek başına delireceği anları hatırladı. Hak etmeyen bir insan için miydi bunlar? Adımları yanağı yastığ gömülü adamın yanı başına giderken kafasına değen yumuşak yastıkla gözleri kapandı.  Yüzü karşısındaki bedenin boynuna gelene kadar yaklaştı, ve gelen kokuyla kapdı gözlerini.

Sanırım bu gece tereddütlerin üstünün çizildiği geceydi.

//

"Zeytinin siyahı mı olurmuş?" Hoseok'un saçma sapan sorusuyla herkes ona dönmüştü. Sırf kendisi sevmiyor diye her şeyi tabuluyordu.

Jungkook elindeki siyah zeytinden Letty ve Hoseok'a biraz boşaltırken herkes Hoseok'un yüz ifadesine gülüyordu.

O sırada uykulu gözleriyle Jimin içeri adımladı. Uyuyabildiğini hissediyordu biraz da olsa.

"Kendini sonunda sevgilinin sıcak yatağından atabildin herhalde?" Hobbs'un dalgasıyla mavi gözler ve çatık kaşlar ona bakarken Jungkook ifadesiz kalmıştı. Artık çabalamıyordu üstüne düşünmüyordu, yorulmuştu o.

"Bundan sonra ne yapacağımızı hiç konuşmadık."  Taehyung'un sorusu Hobbs'aydı. Jungkook bile bilmiyordu bunun cevabını.

"Hiçbir şey. Cipher hareketlenene kadar sessiziz. Onda bize ait bir koz var saldıramayız. Ama bu sürede ayrılıp saçmalamanızı istemediğimden akşama bir yarış ayarladım. Özlemişsinizdir." Ortaya atılan fikir herkesin hoşuna giderken Jimin'in gözleri ela gözlerdeydi. O da sevmişti bu fikri gözlerinden anlaşılıyordu.

//

15 saat sonra

Masanın üzerinde uzanan bedenin karın boşluğundan akan kan üstüne bastırılan bezden dolayı akmıyordu.

Terli saçları gözüne gelirken karnına bastırılan beze bakmayı bıraktı.

"En azından kazanmışsın." Güldü söylenene.

"Ben değil arabam kazandı. Bitişten önce atladım." Arabasının pert olması da hoşuna gitmemişti.

"Ben bunu zaferden sayarım." Güldü ela gözlü olan tekrardan. Beyaz ışık gözüne gel de karnına yapılan pansumandan dolayı takılmıyordu.

"Sen yüzünün halinden sonra her şeyi zaferden saymalısın." Gözlerini yaptığı işten çekmeden gülümsemişti buna mavi gözlü.

"Söylediklerim yalan değildi. Beni tanımamalarına şaşırdım."