MASKELİ KATİL ‖HYUNLİX‖ ✅TEXTİNG✅ [ANGST] ✓

BÖLÜM 10 -FİNAL-

Dünya sanki bende ki ipi çekip alıyormuş gibi yıkılmamı sağladı. ama bu sonsuz sürmesi imkansız. Çünkü benim aşkım ve sevgim yok olmasını sağladı. Benim gelinciğim başka bir dünyada kendi başına beni bekliyordu. gidemiyordum. her yer karanlık olması yerine beyaz renk kaplıydı. Ben sevgilimin yanına gidemiyordum. gitmem bile zorlaşıyordu. Gözlerim açılıyor bedenim gevşiyordu. ölmek istiyorum. uyandırmayın beni. Ben sevgilimin yanına gitmek istiyorum.

''Felix uyandın sonunda''

Uyanmak mı? Ben şimdi yine mi dünyadaydım. ama sevgilim diğer tarafta neden ben değilim

''Felix beni duyuyor musun?''

Gözlerimi zorla açmak istiyorum. Kim konuşuyordu benimle görmek istiyorum. Tekrardan denediğimde sonunda açabilmiştim. Chan, seungmin,  jeongin, changbin, minho hepsi buradaydı. ama jisung yoktu. sanırım işi vardır. acaba onlarda mı cenaze törenindeydi. 

''N-neden burdasınız?''

''Ah! ne saçmalıyorsun felix. Sen bizim arkadaşımızsın''

Chan haklıydı. yavaşça yutkunmakla kaldım.

''B-ben iyiyim''

''değilsin felix''

Göz devirmekle kaldım. yine.

''Hyunjin gerçekten öldü mü?''

Hiç kimseden ses gelmeyince bir kez daha ağlamam geldi. tam konuşacakken kapı açıldı.

''Çocuklar bu hyunjinin şakası hiç bitmeyecek adam yaşıyor ama şaka yapıyor ve- Ananı sikiyim! felix!''

Neler oluyordu bilmiyordum ama hyunjin yaşıyordu.

''Hyunjin nerede jisung!''

''Felix-''

''Jisung hyunjin nerede''

''D-dışarda-''

kollarımdaki serumların hepsini bir çırpıda çıkarıp acımı dinlemeden kapıdan dışarı çıktım. hastanenin çıkışına doğru koşmaya başladım. Hyunjini görmek istiyordum. Aynı olduğu gibi Hyunjin beni bekliyor.

''Hyunjin!''

Seslenmemle hyunjin bana dönmüştü. Onu gördüm sarılmak istiyordum.

''Nereye hyunjin''

Hyunjin benden uzaklaşıyordu. sarılmamı istemiyor gibiydi.

''Felix artık seni koruyamam''

''B-bana söz verdin hyunjin''

''Üzgünüm''

''Değilsin! beni sevmiyorsun artık hyunjin. Sen bu dünya da yoksun. beni yalnız bıraktın yine... B-ben seviyor olsam bile yalnız bıraktın.''

Gücüm kalmamıştı. yere diz üstü çökmüştüm. bu son hikayemizmiydi. Hyunjin bir kaç adım atarak bana yaklaştı.

''Felix civcivim...''

''Hyunjin''

''Hepsi sahte sadece gözlerini aç etrafına bak ben buradayım''

Hyunjin yüzüme yaklaştı. nefesi dudaklarıma değiyordu. En sonunda öpüşmeye başladık. bu hissi hep sevmişimdir hyunjin ile. ama yaşıyormu öldümü bilmiyordum midem bulanıyordu.

''Felix 1 hafta sonra hastanenin arkasına gel''

''Ne? neden hyunjin. Hyunjin bekle!''

Hyunjin küçük küçük tanecikler ile bulut olup havaya gitmişti. En son söylediği cümle 'Seni seviyorum aşkım' olmuştu.