MASKELİ KATİL ‖HYUNLİX‖ ✅TEXTİNG✅ [ANGST] ✓

BÖLÜM 12

başka bir hikaye yazacam taekook ile ilgili eğer istiyorsanız lütfen onayladığınızda yorum yazın🥰

Hastane yollarında beklemek... Gerçekten sıkıcı.
Minho'nun iyi olması için dua ederken jisung hastanenin koridorunda bir sağa bir sola volta atıyordu.

"Jisung yeter midem bulandı. "

Jisung duymamazlıktan geliyordu. Sağımda uyuyan hyunjin solumda ise jinyong vardı.
Oğluma yan bakış attığımda sanki onu izliyormuşum hissine kapılıp o da bana baktı. Bakar bakmaz gözlerini hemen kaçırmıştı.

Hyunjin ise hiç bir şey yokmuş gibi uyuyordu. Sağ kolumla onu dürttüm. Korkmuş bir şekilde sıçrayıp bağırmıştı.

"NE OLDU NEREDEYİM BEN!?"

Jisung yürümekten vazgeçmiş gibi Hyunjin'e ölümcül bakışlar atıyordu.

"Hyunjin yemin ederim seni minho'nun yanına yollarım."

"Ha ne? Hahaha! Unuttunmu yoksa canım arkadaşım kim kimi yolladığını hm? "

Hyunjinin bakışları hiç iyi değildi. Sol eli sağ ayağındaki çoraba kayıyordu. Sanırım bıçağı çıkaracaktı. Jisung'a baktığımda o da benimle aynı bir şekilde izliyordu. Gözleri fal taşı gibi açılmıştı. büyük bir öksürükle hyunjinin durdurdum.

Yukarıya, gözlerimi oraya dikip Allah'a yalvardım. Bir kerede kavga etmesinler diye. Hyunjin tekrar eski pozisyonuna dönüp telefonuyla ilgilenmeye başladı. Karşıda hyunjinin yaşlarında bir genç bana bakıp hatta üstüne üstlük göz kırpıp ve gülüş atıp karşımdan geçmişti. Yutkunup aklıma hyunjinin büyük bir sorun olacağı aklıma gelmişti. Kafamı korkuyla yavaşça hyunjin'e çevirdim.

İyi bok yedik 😀

Hyunjin ne ara bıçağı aldıysa ayakta dikilip bekliyordu. Hemen bi bokluk olmaması için hyunjinin sol kolunu tutup aşağa çekiyorum oturmasını işaret edip.

"Hyunjin lütfen otur bi sorun çıkarma"

Tabi o da beni dinleyip oturup derin bir nefes vermişti. İçimden dua ediyordum. Bir sorun çıkmasın diye. Hyunjin kulağıma doğru eğilmişti.

"Gece seninle oyun oynayalım. Oyunun adı doğru bilemezsen öpücük"

Gözlerimi şaşkınlıkla açılmıştı. Hayır yani benim suçum neydi?

"Banane ya ben oynamam"

"Ne oyunu bende oynamak istiyorum. "

"Jinyong sen karınla oyna"

"Ne? "

Ben sadece sabırlı bir şekilde bekliyorum.

(☞ ͡ ͡° ͜ ʖ ͡ ͡°)☞ (☞ ͡ ͡° ͜ ʖ ͡ ͡°)☞ (☞ ͡ ͡° ͜ ʖ ͡ ͡°)☞

"Aa! Siz hastanın yanına gitmediniz mi?"

" bir dakika ne! Biz 5 saattir dışardayız. Hatta siz ne ara dılarıya çıktınız? Minho iyimi? "

Jisung sordukça soruyordu. Doktorun beyni allak bullak olmuştu. Duman öıtkığını görebiliyorum.

"Ehe doktor bey şimdi biz boşuna 5 saattir dışardamıydık.? "

"Evet hatta siz kavga ederken beni duymadınız hastaya bakabilirsiniz diye. Demek ki sümük bende değilmiş siz deymiş. Şimdi çekilin önümden ilgilenecek hastalarım var. "

Jisung sinir patlaması yaşıyordu. Gerçekten minhoyu öldürecek bakışlar atıyordu. Diğerlerini arayıp Minhonun iyi olduğunu söylemem gerekti. Hepsini arayıp bitirdiğimde Minhonun odasına girdik.

Yatakta mışıl mışıl uyuyan Minho vardı. Jisung sessice yanına gidip bir süre baktı sonra da ellerini boğazına dayadı.

"Öldür jisung öldür! Aferin koçuma! "

Hyunjin gerçekten maldı. Sanırım insan öldürmediğinden dolayı mallık yaşıyordu.

"Arkandayım baba! "

Oğlum da maldı. 👌

"Jisung yeter! Çocuk kıpkırmızı oldu."

Sonunda  bırakıp ağlamaya başladı. Hayır yani jisung gerizekalı.

Hyunjin bıkkınlıktan nefes verip bana dönmüştü. Kaşlarını yukarı doğru indirip kaldırıyordu. Bunun anlamı eve gidelimdi.

Kafamı hayır şeklinde salladığımda sessizce öyle olsun demişti  yine bir şeyler yapacaktı.

Sonunda rahat bir koltuk bulup oturduk. Bol bol sohbet ettik. Ee ne yapalım halay mı çekelim. Doktor yarın taburcu olursun dedi. Hayır yani sadece beyni patladı bugün çıkabilirdi.

Saatin çok geç olduğunu fark edip tam ayrışacakken odanın kapısı çalınıp içeriye birisi girmişti. Kafamı çevirip baktığımda...

😀

Woojin ve sevgilisi vardı. Ellerinde de birer tane çiçek. 🙄

-
Evet hikayem az oldu
biliyorum ama olsun 😘

Ve başka bir hikaye yazacam taekook ile ilgili eğer istiyorsanız lütfen onayladığınızda yorum yazın🥰 (ilk başta da söylemiştim😅)