AY'IN GÖLGESİ

BÖLÜM 15 " AŞK RÜZGAR BEN"

Beni öpmüştü. Bir an duraksadım ama bir kez daha dudaklarıma yapıştı. Geri çeviremedim. Yüzüm turşuya dönmüştü. Hiç bu kadar yakından bakmamıştım. Sankl yıllardır tanıyormuşum gibiydi. İkimizde dudaklarımızı birbirimizden çekip öylece bakışıyorduk. Nefes alamıyorum. Nefes al cemre nefes al...

Aramızdaki sessiz bakışlarımızı bozan ben oldum bi anda kendime gelip suratına bi tane geçirdim. Herkes bizi izliyordu. Pis pis gülmeye başladı. Onu itip masadan kalktım. Arkamdan "hey cemre bekle " beni sonunda yakalayıp kolumdan tutarak kendine çevirdi. Pis sırıtışı hala yüzündeydi. " baş belam kabul et sende beni seviyorsun " sen beni seviyorsun demedide sende dedi. SENDE...

Kollarımı birleştirip bilmiş surat ifademle " sende derken yani beni sende seviyorsun " dedim. Yuh bi saniye bende mi " sende " dedim oof kafam karıştı. Oda kollarını birleştirip " sende, sende dedin sonuç olarak ikimizde yanlışlıkla birbirimize itiraf etmiş bulunmaktayız " sinirim bozulmuş halde kahkahalara boğuldum.

Ben gülünce oda gülmeye başladı. Sonra kendime gelip olanları idrak ettim. Yüzümü ellerimle kapatıp koşmaya başladım. Daha kendime itiraf edemeden ona söylemiştim. Kimin aklıma gelirdi. "Sende " kelimesinin " seni seviyorum " anlamına geleceğini.

Sonunda kapana sıkışmıştım. Ellerim hala yüzümdeydi. " ya çok utanıyorum " dedim. Ellerime ellerini koyarak yavaşca çekti. Kafam eğikti. Bana yaklaşıp kulağıma "seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum, seviyorum işte seni baş belası " içimden "bende " demek geldi. Desem n'olur ki sonuçta bu bir rüys olmalı rüzgar ve ben.

" beni bi cimciklesene ona gören 'bende' diyeceğim. " kısa tatlı gülüşünün ardından "rüya " dedi. Bi oh çekip " bende seni seviyorum " dedim. Daha da gülmeye başladı. Ne çok gülüyo bu böle " ya kızım sen deli falan mısın? Rüya ile gerçeği ayırt edemiyormusun? Tabikide gerçek seni öpüşüm ellerine tutuşum birbirmizin gözlerine bakmamız hepsi gerçek ve... ben... hiç bu kadar güzel hissetmedim. "

Bir dakika boyunca o bana gülümseyerek bende ona şaşkın şaşkın baktım. Sonra rüzgar bi adım geric çekilip elini uzattı. Eline baktım " niye bakıyosun öyle " ben bir şey demeyince o konuştu. " elimi tutmayacakmısın " dedi. Tam elini çekecekken elini tuttum. İki saniyelik üzgün ifadesi elini tutunca düzledi ve bembeyaz dişlerini tekrardan gösterdi.

Elini tutarken hiç bırakmak istemedim. Hani içimde kelebekler uçuştu derler ya hep düşünmüştüm o nası oluyor acaba öyle diye işte şu an öyle oluyor.

" biz şimdi neyiz " diye sordum. " sorarken kendin cevapladın aslında sen ve ben yok biziz " ona bakıp gülümsemekle yetindim. " ama sen hala benim baş belamsın " diyince koluna vurdum. " ya sen ince zayıf falansın ama elin çok ağır maşallah " tek kaşımı kaldırıp " öyledir ha dikkat et " dedim.

Bir anda yanağımdan öptü. Kahretsin neler oluyor bana yine kırmızıya döndüm. Kendimi domates gibi hissediyordum.

Luna parktan çıktık. Arabanın önüne geldik o arabaya bindi ben öylece kapımı açmasınk bekledim. Yok öyle yağ ma

Camı açıp bana baktı. Arabadan çıkıp arabanın kapısını açıp "buyrun hanımefendi " dedi. Arabaya oturur oturmaz abim aradı.

-alo abi

- cemre nerdesin saat kaç oldu hadi eve

- tamam abi birazdan oradayım

Telefonu kapayıp rüzgar'ı izledim. Ve içimden binlerce o senin sevgilin, o senin sevgilin, diyen iç sesimle mücadele ediyordum.

Yandan bana bakıp " beni izliyorsunuz bayan baş belası " deyip göz kırptı. " bilmem öyle mi yapıyorum. " dedim. Bi elini çekip benim elimi tuttu. " biliyormusun.. " tekrar bana baktı. " elini tuttuğumdan her şeyi unutuyorum. Karanlık dünyamı, bombok olup dağılan ailemi, bir uyuşturucu bağımlısı olduğumu ve en önemlisi kendimi unutuyorum. Ben.. hayatımda hiç bu kadar gülümsemedim. Elini tuttuğumda asla bırakma ASLA... "