Biliyorum çooooooooooook uzun zamandır yazmıyorum ama sanırım oyuncular gibi yazarlara da kal geliyormuş neyse iyi okumalar yb erken gelecek :)))
+6 oya yb
Keskin bakışlarından gözlerimi ayıramıyordum. Evimde odamda bir köşeye kıvrılmıştım.
Yaklaşmaya başladı. İri gözleriyle beni öldürüyordu adeta " korkuyorum " tek kelime... sadece tek bir kelime söyleyebilmiştim. Her yer siyah beyazdı. Karşımdaki adam kimdi ? Neden bana öyle bakıyordu ? Odadan çıkmak istedim. Bu korkunç gözleriyle beni ezen adamdan kaçmak...
Ama kendimi ona sarılırken buldum...
***
Nefes nefese uyanmıştım. Ne saçma rüyaydı. Terler içinde yataktan mutfağa gitmek için kalktım. Karanlıkta yolu ararken mutfağa geldim. Işığı açtım ama gözlerim acıdığı için geri kapattım. Sokak lambası azda olsa mutfağı aydınlatıyordu. O kadar susamıştım ki hemen buzdolabından soğuk suyu aldım. Suya kavuştuğumda şişenin yarısı içmiştim. Hala Rüyanın etkisindeydim.
Balkona çıktım. Hava aydınlanmaya başlamıştı. O kadar güzeldi ki...
Saate baktım altıya geliyordu. Ahh şu sessizlik bu havanın rengi o kadar güzel ki. Ben sessizliğin tadını çıkartırken sessizliği bozan bir adamın hıçkırıklarıydı. Kaldırımın kenarına oturmuş ağzı yüzü kanlar içindeydi. Şaşkınlıkla ve biraz da korkuyla adama bakarken adamın gözleri de beni buldu. Kocaman mavi gözleri uzaktan nasıl da belli oluyordu..
Hıçkırıkları durdu. Öylece bakıyordu. Neden bu hale geldiğini çok merak ettimiştim. Ama beni ilgilendirmezdi zaten.
Adam kaldırımda oturmaya devam ederken bende odama gidip uykuma kaldığım yerden devam ettim.
~~~~~~~
" cemree! " ... " Cemreee! "tatlı uykumu bölen şey abimin sesiydi. " kalktım tamam " dedim. Zar zor kalktım. Direk banyoya gidip ılık bir duş aldıktan sonra uykum açılmıştı. Uzun bir aradan sonra gözlerimin şişliği gitmiş.
Hemen hazırlanıp çıktım.
Bu gün okula Rüzgar'ı göremedim. Gelmedi acaba ? Gayet sakin bir geçiyo günüm. Vay canına eskiden çok sakin ve sıradan bir hayatım olduğu için üzülürdüm şimdi ise ilk defa sakin bir gün geçtiği için mutlu oluyorum. Hayat ne garip ya.
İlk ders en sıkıcı haliyle geçtiğinde buse yanıma gelip " biraz konuşalım mı ? " diye sordu. Kafamı salladım. Sakin bir yere geçtik. Meraklı gözlerle bakıyordum benimle ne konuşabilir ki ? Masum ve biraz utangaç gözüküyordu. " ee " dedim. " ıı şey " ney der gibi kafa salladım. "Şey.. ya ben " tam devam ederken arkadan tanıdık bir ses " naber baş belası " evet Rüzgar..
Hadi ama tam zamanında tam Rüzgarın yanına gidecekken buse kolumda tuttu. " ya dur. Senin " o sırada Rüzgar gelince sustu. Eğer şu an ölürsem bilin ki meraktan ölüceğim. Tabutumun başınada meraktan öldü yazın.
" iyi sen ? " ellerini cebine koyup " süper. "Dedi. uzun bir aradan sonra iyiydik. O sırada zil çaldı. Rüzgar sınıfa gittiğinde meraklı gözlerle buseye döndüm. " sen ne diyecektin ? " kulağıma doğru " hasta olmuşumda yanında pet var mı ? " ya bende bir şey sanmıştım. Ahh buse. " var gel vereyim "
***
Okul çıkışı Rüzgar beni eve bıraktı. Bu aralar hiç ders çalışmıyordum. Ve yarın sınav vardı. Hayatımda hiç yapmadığım bir şey yaptım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY'IN GÖLGESİ
Novela JuvenilHayatınızın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenseniz ne yapardınız? Cemre'nin abisinin gelmesiyle hayatinda ki bütün gerçekler değişti.Artık atılacağı macera dolu hayat onu bekliyor... Hepimiz aslında Ay' ın gölgesiyiz. Hepmizin bir sahte ışığı ve a...