AY'IN GÖLGESİ

BÖLÜM 10 " HAYAT KÖTÜYKEN DAHA DA KÖTÜ OLABİLİRMİ ? "

Bölüm şarkınız ;) " cem özkan - olmayak bir hayal "

Her şeyi bir çırpıda anlatmıştım. Gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu. "Abi.... " ne denirdiki " özür dilerim ben böyle olsun istemedim. Sadece..." bir anda ayağa kalkıp ellerini ensesine koyup başını arkaya atarak gerildi. Sonra bi elini hızlıca saçını yolmak ister gibi arasından sinirle çekti. Bir anda yerine oturarak ellerini kollarıma götürtü. " cemre sen ne yaptın "

Üzgün bir ifadeyle suratına bakıyordum. Gözlerim yanmaya başlamıştı. Ağlamayacaktım hayır şimdi Olmazdı. Olmamalı. Yapacak bişey olmadığından tekrar başımı önüme eğip "çok özür dilerim. " elini çeneme tutup kaldırdı. " sakın başını öne eğme artık sende bizdensin. İnsan hatalarıyla güzelleşir " artık kızgın görünmüyordu. Şokunu atlatmıştı. " sende bizdensin derken ne demek istedin "

Bende onlardanmıydım. Onlar kimdi? Abim kimdi ?Neden böyle dedi?
Garip bir şekilde ilk verdiği tepkiye rağmen şu anda sakin ve halinden memnun görünüyordu. Bazen insanları çözemiyorum. Hatta bazen kendimi bile çözemiyorum. Aklıma o an hiçbir şey gelmedi. Bir demirin adama ne kadar zarar verebileceği. O adamın bana hiçbir şey yapmamış olmasına rağmen bunu hiç düşünmeden adamın kafasına vurmam. Polisleri gelebileceğini hatta hapisaneye kadar girebileceğimi düşünmemiştim. kendimi. Kendimi hiç düşünmemiştim.

" senin kanında bizim ailemizin o güçlü ve cesurluluğu var. Cemre bunlar seni muhteşem ve bizden yapan şeyler. O adam ali. Ölebileceğini düşünmeden kafasına vurmuşsun. Bir hata yapsanda Hep böyle ol borçlu kalma intikamını al. Fakat o anda iki saniye bile olsa düşün. " kelimelerin hepsini net bir sesle söylemişti. Sanki kafama kelimeleri kazımak ister gibiydi. Ve öylede oldu...

Öylece abimi izlerken yavaşca sarıldım. Bazen abisi olan arkadaşlarımı anlayamıyordum. Hep keşke abim olmasa. Herşeyime karışıyor. Gibi birçok şeyler söyleniyorlardı. Fakat şu an bi abim olduğu için çok mutluyum.

Ondan ayrılıp odama geçtim. Odama geçer geçmez telefon çalıyordu 'gizli numara '

-alo kimsiniz.

- ...

-aloo kimsiniz.

Derken telefon kapandı. Yanlış numra heralde.

Yatağa yatarak uzandım ve bir anda yine gizli numara arıyordu. Sinirle telefonu açıp.

- kimsin ya arayıp durm-

-cemre

-çınar s-sen bu numarayı nasıl buldun.

-telefon numaranı bulduğum gibi senide bulucam.

Deyip telefonu kapadı. Hemen uzandığım yerden kalkıp çınar 'ın telefon numarasını tuşladım.
Çaldı..çaldı.. fakat açılmayınca sinirle telefonu fırlattım.

Oof nasıl bulmuş olabilirki. Sesini duyduğum anda gözümden yaş gelmiş. Onun bile farkına şimdi vardım. İlk başta inanmasamda şimdi biraz inanmaya başladım burayı nasıl bulabilir neden uğraşıyorki. Keşke oda unutmayı denese belki daha kolay olurdu.

Yavaş yavaş daha da canım yanmaya başlıyor. Kalbimdeki kocaman olan o boşluk dahada büyüyordu. İçimdeki sıkıntı büyüyor hiçbir şey yapmak istemiyorum okula gitmek istemiyorum. Dışarı çıkmak istemiyorum. kısacası yavaş yavaş ölüyorum...

İnsan sarılıp kokladığına değilde sarılmak isteyip sarılamadığa aşık olur ya benimkide öyleydi. Vee bir gün sarıldım fakat ilk ve sondu.