Kusursuz Okul

24. Bölüm~'Alevlerin Dansı'

Testere seslerinin ardından duyulan bu sese karşı hemen Esin'in kaldığı odaya koştuk. Hastane görevlileri birkaç malzeme almak için odadan çıkmıştı. Biz ise hemen odanın kapısını kilitledik.

Esin'e ve zarar vermelerini istemiyorduk. Testere sesleri daha da artınca bazı kişilerin çığlık atarak ordan oraya kaçmaya çalıştıklarını pencereden izledik.

Ama bizim kaçmamız imkânsızdı. Esin, daha yeni ameliyattan çıktı ve bu haliyle ayakta durması olanak değildi. Yine birkaç çığlığın ardından sesler kesildi.

- Herkez kaçtı mı?
Diye sessizce bize seslendi Maraz.

- Bilmiyorum, belki diğerleri bizim gibi böyle saklanıyorlardır.

Dedim sessizce. Uzun bir sessizliğin ardından hastanenin koridorlarından bir müzik sesi geldi. Bu müziği biliyordum, aşırı korkunç sözleri olan o müzik;

"The Ghost"

Müziğin ritimleri ve sözleri koridorlarda yankılanıyordu.

"Are you scraed?"
(Korktun mu?)

"I can see you from behind"
(Seni arkadan görebilirim)

"You can hear me in your mind"
(Beni aklında duyabilirsin)

"Run so fast as you can go"
(Gidebildiğin kadar hızlı koş)

Sanki şu an bu müziğin cümlelerini yaşıyoruz gibime geliyor. Müzik sona erdiğinde tekrardan derin bir sessizlik oluştu. Sanki bizim hangi odada olduğumuzu arıyor gibilerdi.

Esin yatakta gözlerini dikmiş sinirler bize bakmaya devam ediyordu. Ona yaklaştım, ve başını okşayarak;

- Neden bize öyle bakıyorsun Esin? Biz böyle olsun istemedik.

Üzgün bir ifade ile ona böyle söyledim. Ama Esin sessiz kalma hakkını kullandı, bana cevap vermedi. Ardından adım sesleri bu odada durdu.

Egemen ve Maraz kapının önünde duruyorlardı. Ardından kapının kolu açılmaya başlayınca Egemen ve Maraz kapıyı tutdu. Bende koşarak onlara yardım ettim.

Ama kapıyı ittiren kişi bizim gücümüzden kat kat daha fazla gibiydi. Daha fazla dayanamadık, kapıdaki kişi ittirerek kapıyı açarken bizde onun itişi ile yere savrulduk.

Kapıyı açan kişiyi görünce bir an şaşırdım. Karşımızdaki Sarp Komiser'den başka birisi değildi.

- Sen miydin komiserim, korkuttun bizi.

Dedi Maraz. Sarp Komiser yüzünde endişeli bir ifade ile söze girdi.

- Hemen buradan çıkmanız gerek, testereli kişilerin bazılarını yakaladık fakat sayıları çok fazla, bu arada Yurtiçi Koleji'nde yangın çıkmış. Bütün polis ekipleri olarak ikiye ayrıldık. Hadi hızlı olun!

Sarp Komiser'in bu cümlesi ile yerimden doğruldum ve Esin'i işaret ettim.

- Ama Esin, o daha yeni ameliyattan çıktı ve yürümeyecek kadar halsiz.

Ardından hiç beklenmedik bir olay oldu. Esin, gözleri kan içersinde kolundaki serumu çıkardı ve ayaklandı.

- Kim öyle demiş Damla? Ben sen değilim!

Esin'in bu cümlesi kalbimi kırmaya yetimişti. Esin'in bu mucize hareketini bir kenara bırakıp Sarp Komiser'in dediğini yaptık. Dışarıya çıktık ve Egemen'in arabasına atlayıp oradan ayrıldık.

Sarp Komiser orada görevde olacaktı. Ona veda edip kendine dikkat etmesini söyledim. Egemen şoför koltuğuna, Maraz on koltukta, ben ve Esin ise arka koltuktaydık.