Yeni sınıf arkadaşlarımla gerçekten çömez olduğumuz bariz belliydi.
"Herşey çok güzel olacak" diye iç geçirdiğim sırada, kapıdan Orta boylarda, iri yapılı ve kalın çerçeveli gözlüğüyle sınıfa girenin öğrenci olmadığı çok belliydi .
Bu hoca olmalıydı. Kendinden emin yürüyerek sınıfın ortasında duraksadı.
"Merhaba arkadaşlar adım Ali , Anatomi derslerini birlikte geçireceğiz . İlk günün heyecanını yüzünüzden okuyabiliyorum. Şimdi birde sizi tanıyalım " deyip sırasıyla tanışma faslına geçmiştik.
Esma'yla birlikte orta sıralarda oturuyorduk arkadaşlar kendini tanıttıktan sonra sıra bana gelmişti. Genzimi temizleyip derin bir nefes alıp tam konuşmaya başlayacakken sınıf kapısının açıldığını fark ettik. Hepimiz kapıya doğru yöneldiğimizde kapıda duranın hiçte yabancı olmadığını farkettim.
Evet bu kafeteryanın çıkışında koridorda göz göze geldiğim gençti. Yanındaki iki kişi ise duruşlarıyla üç silahşörleri andıran arkadaşları olmalıydı.
"Bunlar bizimle aynı sınıfta mı? "deyip iç geçirdiğim sırada kapıda duran uzun boylu ve esmer olanı, arkadaşlarının adına konuşup derse katılmak için izin istedi .
Ali Hoca "anlaşılan sizin daha öğreneceğiniz çok şey var . Bugün ilk günün verdiği heyecana verip derse kabul ediyorum bir dahakine bu kadar anlayışlı olmayacağım"dedi.
Hocanın konuşmasından sonra kendinden emin yürüyüşüyle arka sıralara geçip oturdular.
Ardından Ali hoca" Evet devam edelim arkadaşlar" deyince kendimi tanıtmak için söze başladım.
" Ben Aysima Yıldız, İstanbul'da yaşıyorum ." deyip heyecandan hemen sözü Esma'ya bıraktım.
" Adım Esma Yılmaz bende Ankara'dan geldim " deyip sözü diğer arkadaşlara devretti.
Herkes kendini tanıttıktan sonra asıl merak ettiğim kişiye sıra gelmişti. Dikkat çekmeden onun olduğu tarafa bakmak istiyordum. Çantamdan birşey çıkarır gibi yapıp göz ucuyla bakmak istedim .
Kendinden emin bir şekilde
" Adım Yaman Dağcı , " dedi. Kendi kendime " Demek adın Yaman" diye içimden geçirdim.
Yaman uzun boylu, geniş omuzlu, sarışın ve de masmavi gözlere sahipti.
Görünüşüyle insanı kendine çeken bir havası vardı. Bir an sebebini anlamadığım bir his kaplamıştı içimi.
Çünkü Yaman ve arkadaşları sınıfa girdiğinden beri Esma' nın yüzü asılmış gibiydi.
Birşeylerin ters gittiği kanaatine varmış gibiydim . Esma bir an bana bakıp istemsizce gülümsedi.
İlk günden bu durumlar normal miydi?.
Esma'nın arada Yaman'ın olduğu tara bakıp durması gözümden kaçmadı.
Dersin bitmesini bekliyordum. Dayanamayıp Esma'ya neler olduğunu sorup öğrenmek istiyordum. Yaman ile Esma'nın bir sorunu mu vardı? Diye düşünmeden edemiyordum.
Nihayet beklediğim an geldi, ders bitmişti .
Ali hoca " Evet arkadaşlar bir dahaki derste görüşmek üzere" dedikten sonra sınıftan çıktı . Ardından Esma'ya dönüp kimsenin duymaması için sesimi alçaltıp " Bir şey mi oldu?" diye sordum .
Esma başını kaldırıp " Hayır Aysima birşey olduğunu da nereden çıkardın." dediğinde gözlerini kaçırması dikkatimden kaçmadı. Biz konuşurken Yaman'ın yanımızdan ağır adımlarla geçtiğini fark ettim.
" Bana öyle geldi o zaman" deyip konuyu kapatmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİLİĞİN KÖTÜ KARŞILIĞI
NonfiksiHayatta ne kadar değer verirsen ver değersiz olursun. Genç bir kızın güzel giden hayatından sonra aniden değişen ve kötüye giden gerçek yaşanmış bir hayat hikayesi. Sevmek, sevilmek, değer vermek bu çağımızın probleminin ne dereceye vardığını...
