Stephen 45, ve Tony 46 yaşlarındadır.
Merhaba. Ben Tony. Beni hepiniz çok çok yakından tanıyorsunuz zaten. Sizlere hayat hikayemi, daha doğrusu hayat hikayemizi bu anımıza kadar anlattık, anlattım.. Maalesef ki son bölümdeyiz. Sizinle son kez görüşmemiz değil bu. Fakat bu hikayede son görüşmemiz. Ama bunu siz de biliyorsunuz ki, kızımın hikayesinde beni, bizi yine göreceksiniz. Ve ben size söz veriyorum ki, konuşmama yine "Merhaba, Ben Tony" diye başlayacağım.
Benden size, Anthony sözü.
Unutmayın ama, Tony Stark her zaman sözünü tutar..
"Baba! Biz gidiyoruz!!"
"Tamam tatlım, dikkat edin."
Ha, size söylemeyi unuttum. Maria'nın bir erkek kardeşi var artık. 6 yaşında. Onu evlat edindik. İsmi Lean. Bu gün onun ilkokulda ilk günü. Maria da 16 yaşında 11. sınıfa gidiyor. Lean'ın ilk okul gününe o da katılmak istedi. bu yüzden yanına veli olarak Stephen veya Ben değil, o gitti. Biz de Stephen ile evde yalnızdık.
"Tony."
"Efendim?"
"Bilmiyorum farkettin mi ama? Biz seninle hiç normal insanlar gibi aktiviteler yapmadık."
Kesiyor olduğum soğanları kesmeyi bırakıp Stephen'a döndüm.
"Ne anlamda?"
"Yani, hiç sinemaya gitmedik, hiç bir düğüne katılmadık, hiç tiyatroya, alışverişe gitmedik."
"Stephen çünkü ömrümüzün %90'ı habire birbirimizin ölüp dirilmesinden ibaretti. Ha bir de kaostan. Biz seninle en son 365 Gün'ü izledik Stephen. 20 Yıl önce."
Sanırım Stephen büyük bir suçluluk duygusu yaşıyordu.
Önlüğü boynumdan çıkardım.
"Var mısın hazır çocuklar da yokken, hayatımızı tekrar yaşamaya."
"Seninle her zaman varım."
Gülümsedim.
"Evlilik aşkı öldürüyor derlerdi inanırdım hep. Öldürmedi bizimkini ama?"
"Bizimki aşk değil ki Tony."
"Ne bu Stephen taşşak mı geçiyorsun?"
"Tony tüm romantikliğin ağzına sıçtın he."
"Ay pardon."
"Yani diyorum ki, bizimki aşktan daha da öte bir duygu."
"Heee öyle miiiiii?"
"Tony git başımdan ya."
Kahkaha attım.
"Tamam tamam. Hadi hazırlan. Bu gün biraz eğleneceğiz."
Hevesle bana döndü.
"Hayır Stephen. Sevişmeyeceğiz."
Somurttu.
"Sadece öpebilirsin."
"Sadece öpebilir miyim?"
"Vazgeçtim onu da yapamazsın artık."
Birden beni kendine çekti ve dudağıma hızlı ve uzun bir öpücük bıraktı.
"Öpemez miyim?"
Tekrar öptü,
"Öpemezmişim. Allah Allah."
Tekrar öptü,
"Öpemezmiymişim öyle miymiş?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Will We Do This 1 | Ironstrange |
FanfictionBu ikisinin arasına neler girdi, ölümler, terk edilmeler daha bir çok şey. Fakat hiç birinin gücü onları ayırmaya yetmedi.
