Will We Do This 1 | Ironstrange |

/ Stept 2 / ~ Hey Stephen. ~

~~~~~~~~~~~STEPT_2~~~~~~~~~~~~

Sabah olduğunda Yiren hala uyanmamıştı. Saate baktığında saatin henüz 7 olduğunu gördü. Hemen hazırlandı ve hastane için yol aldı. Yolda dün gözlerinin içine uzun uzun baktığı doktoru gördü.  Adını hala bilmiyordu. Tony hızla doktorun yanına gitti ve selam verdi.
:"Günaydın Doktor!"
:"Sana da Günaydın Tony. Nasılsın? "
:"İyiyim siz nasılsınız"
:"Ben de iyiyim de artık sizli bizli konuşmasak mı?"
Diyerek gülümsedi ve elini uzattı
:"Ben Stephen"
Tony şaşırdı çünkü ilk arkadaşı olacaktı. Elini uzattı.
:"Beni biliyorsun ama ben Tony."
:"Nereye gidiyorsun?"
:"Anne ve Babamı ziyarete gideceğim. Sen de hastaneye sanırım?"
:"Eh orada doktor olarak çalıştığım için tabii ki."
İkisi de gülümsedi ve birlikte yürümeye başladılar. Uzun bir sessizliğin ardından Tony konuştu.
:"Bu gün fazladan zamanın varsa bir yere gidelim mi?
:"Bu gün pek bir işim olduğu söylenemez fakat 11 gibi işim biter sanırım. Olur gidebiliriz."
Tony genişçe gülümsedi ve hastaneye geldiler.
:"Birazdan anne ve babanın kontrolünü yapacağım. Sen gidebilirsin."
:"Tamam teşekkür ederim." *Teşekkür mü edersin? :d*
:"Ne için teşekkür ediyorsun?"
:"Bilmiyorum ki edesim geldi"
:"Tony teşekkür edecek bir durum yok"
:"Olsun ben yine de teşekkür ederim"
:"Teşekkürün bile güzel"
Tony afalladı.
:"Ne?"
:"Ah, Özür dilerim boşluğuma geldi yani şey boşluğuma geldi derken yani isteyerek söylemedim yani aslında biraz öyle oldu a-"
:"Tamam anladım ben. Görüşürüz."
Stephen utandı.
:"Görüşürüz.."
Stephen kendini bir aptal gibi hissediyordu ve kızarmıştı. Tony çok tatlı ve yakışıklı biriydi.
Tony hakkındaki düşüncelerinden sıyrılıp işine döndü.
Tony Anne ve babasının yattığı odadaki koltuğa oturdu ve beklemeye başladı. 1 saat orada öylece oturduktan sonra Stephen geldi. Tony ayağa kalktı.
:"Merhaba Tony"
:"Merhaba Doktor Stephen"
:"Bana stephen de."
:"Tamam stephen."
Stephen serumları değiştirdikten sonra Tony'e başıyla görüşürüz dedi ve odadan ayrıldı.
Tony bir süre daha odada kaldıktan sonra eve gitmek için ayaklandı kapıya kadar gitti sonra arkasından bir ses duydu.
:"Tony.."
Bu ses Annesine aitti. Tony hemen arkasını döndü ve annesine baktı. Annesi uyanmıştı. Kolları ve Kafası dışında hiç bir yerini oynatamıyordu. Tony annesinin elini tuttu.
:"Anneciğim nasılsın..?"
:"Ben iyiyim Tony. Fakat seninle bir şey konuşmam gerek."
Tony korkmuştu. Çünkü ilk uyanışında bir şey söylemek istemesi biraz tuhaftı.
:"Tony biz babanla ayrılacağız."
Tony donakaldı.
Eğer anne ve babası ayrılırsa bu annesinin yurt dışına çıkacağını gösteriyordu. Tony annesine sarıldı ve yanaklarından öptü. Elini tuttu ve ağlamaya başladı. Maria iki gözünü uzun süre kapadı ve açtı. Tony gülümsedi ve aynısını yaptı. Sonrasında el sallayarak odadan çıktı.

Saat 10.53'tü. Aklına Stephen ile buluşacağı geldi. Bir süre hastanede bir sandalyede oturduktan sonra Stephen Tony'in yanına geldi. Tony ayaklandı.
"Selam Tony kimi bekliyordun?"
"Sana da selam Stephen ama seni bekliyordum."
"Ha.. Doğru ya unutmuşum. Ee nereye gidiyoruz?"
"Bilmem ki herhangi bir kafeye gidelim sen de istersen?"
"Tamam gidelim."
Birlilte hastaneden çıktılar. Stephen'ın arabasına doğru yürüdüler. Tony şok oldu çünkü çok pahalı bir arabaydı. Stephen güldü.
"Atla hadi."
Tony arabanın yan koltuğuna geçti. Zaten araba 2 kişilikti. Stephen arabayı çalıştırdı ve yola çıktılar.
"Bildiğim ve sevdiğim güzel bir kafe var. Oraya gidebiliriz."
"Arabayı sen sürüyorsun Stephen. Nereye istiyorsan oraya gidelim."
"Tamamdır."
Çok sürmeden bir kafeye geldiler ve oturup bir şeyler içtiler.
"Stephen."
"Efendim Tony?"
"Daha önce hiç aşık oldun mu?"
"Oldum."
"Peki ona ne oldu?"
"Bir başkasıyla evlendi."
"Anladım. Ondan sonra hiç başkasına aşık olmadın mı?"
Stephen tek kaşını kaldırarak Tony'e baktı. Tony yanlış bir soru sormuş gibi utanarak eğildi. Stephen Tony'in elini tuttu ve okşadı. Tony garip bir bakış attı.
"Tony bunları sormanda benim için hiçbir sakınca yok. Çekinmene de gerek yok. Daha tanışalı bir gün oldu ama ben seni şimdiden çok sevdim Tony."
Tony şaşırdı. Konuşacak kelime bulamıyordu.
"Seni evine bırakayım mı Tony?"
"Aslında şu an da bir evim yok."
Stephen kaşlarını çattı.
"Ne demek yok? Anlamadım.?"
"Anne ve babam ayrılıyor. "
"Sen de 24 yaşında olduğun için kimse sorumluluk almıyor öyle mi?"
"Yani, evet."
"Tamam ben alıyorum."
"Ne alıyorsun?"
"Sorumluluğunu."
"Nasıl yani?"
Stephen gülümseyerek derin bir nefes aldı.
"Birlikte yaşamak ister misin Tony?"
"Kimle anlamadım"
"Tony bu kadar salak olmak zorunda mısın yavrum"
Tony masum bir kızgınlıkla Stephen'ın koluna vurdu. Stephen gülmeye başladı.
"Benimle yaşamak ister misin Tony?"
"Sana yük olmayacak mı?"
Stephen cevap vermeden *Mallık yapma Tony* bakışı attı.
Tony kısa bir süre düşündü ve ikna oldu.
"Tamam ama önce eve gidip eşyalarımı alıp Yiren ile vedalaşmam gerekiyor."
"Tamam, hadi gidelim."
Tony'in ısrarlarını zorla geçtikten sonra Stephen ödemeyi yaptı. Sonrasında Arabaya bindiler ve Tony'in evine geldiler. Tony eşyalarını toplarken Stephen da ona yardım etmek istemişti. Tony iç çamaşırlarını toplarken Stephen onun McQueen'lı iç çamaşırlarını ve pijamalarını görmesin diye extra çaba sarfediyordu. Fakat Stephen pantolonları katlarken Tony'in elindeki McQueenli baksırı farketti. Gülümsedi ama Tony utanmasın diye bir şey söylemedi.  Stephen'ın evine geldiklerinde Tony odasına yerleşti. Yemek yapmak için mutfağa yöneldi Stephen mutfakta değildi. Tony yemek yapmaya başladı ve o sırada bir şey farketti. Stephen arkadan Tony'e yapışmış şekilde çorba kaşığını elinden aldı ve karıştırmaya başladı. Tony afallamıştı. Utanıyor ve ne diyeceğini bilemiyordu.
"Hey, Stephen.."
"Bana ondan sonra hiç birinden hoşlandın mı diye sormuştun ya Tony. Evet oldum. Şu an karşımda duruyor. "

, BÖLÜM SONU ,
Bu bölüm garip oldu :d Görüşmek üzere!