Tarihe Kazınan Aşk

Bir küçük kıvılcım

Fatih artık yanında kılıcıyla geziyordu.Epeyi bir şey öğrenmişti.Üzerine yeni kıyafetler aldı.Bir de atı oldu.Bembeyaz güzel bir at.Uzun zamandır İstanbul'la görüşmüyordu.Yaklaşık bir hafta.Onu merak etmişti.Yanına gitmeye karar verdi.Atıyla gitti.Kulübeye dikkatle baktı,babası yoktu.İstanbul odun taşıyordu.Atından inip yanına gitti.İstanbul onun geldiğini fark etmemişti.Fatih İstanbul'un yanına yaklaştı ve bir odun aldı.İstanbul arkasını döndü ve Fatih'i görünce gülümsedi.

-Hoş geldin.

-Hoş bulduk.

-Nerelerdeydin?

-Çok işim vardı.

-Tamam.

-Yardım edeyim.

-Sağ ol.

Beraber odunları taşıdılar.Arada bir durup dinleniyorlardı.Sonra Fatih tuvalete gitmek istedi.İstanbul yalnız kaldı.Fatih tuvaletten çıkıp ellerini yıkıyordu ki İstanbul'un çığlığını duydu.Dışarı çıktığında silahlı on iki adam gördü.Aralarından biri İstanbul'a saldıran kişiydi.İstanbul'u kaçıracaklardı besbelli.Fatih İstanbul'a doğru koştu.Ama adamlar ona saldırdı.Kılıcını çekti ama o kadar adama yetişemiyordu.İstanbul'a bakıyordu.Bir yarabilseydi şu kalabalığı.O adam İstanbul'u atına attığı gibi uzaklaştı.Fatih ona doğru gitmeye çalışıyordu ama adamlardan biri onu yere yatırdı.Evire çevire dövdüler.Sonunda halsiz kaldı.

*******

Uyandığında hava kararmak üzereydi.Olanları hatırlamaya çalışırken göğsünde bir sızı hissetti.Göğsüne baktığında koca bir kesik gördü.Çok kanamıyordu ama can yakıcıydı.Sonra aklına İstanbul geldi.Hemen kıyafetinin kolunu yırtıp göğsüne bastırdı.Atına atladı ve adamın gittiği yöne doğru ilerledi.Atın toynak izleri vardı yollarda onları izledi.Buralardan pek atlı geçmezdi.Kolay bulacaktı İstanbul'u.

Göğsü ağrıyordu.Bir yerde durdu ve yarasını temizleyip sardı.Sonra yoluna devam etti.Umutlarını kaybetmek üzereydi ki İstanbul'un sesini duydu.Hemen o yöne doğru sürdü atını.Bir depo gördü.Sessizce yaklaştı ve içeri baktı.İstanbul'un saçı başı dağılmış bağlı bir şekilde oturuyordu.Ağlamıştı.Fatih gözlerini görünce sinirlendi.İçeride fazla adam yoktu.Hemen içeri daldı.Ama sessizce.İki adamı devirdi.Sonra onların sesini duyanlar içeri girdiler.Onları da devirdi.Yarası açılıp kanamaya başladı.İstanbul'a sarkan adam girdi en son.O bayağı kuvvetliydi.Onu devirmek kolay değildi.Son mecaliyle onu da kaçırdı.Yorulmuştu.Kılıcını bırakıp İstanbul'un yanına gitti.Ellerini ve ayaklarını çözdü.İstanbul ağlıyordu.

-Ağlama tamam.

İstanbul hemen Fatih'in boynuna atladı.Fatih birden acılarını hissetmez oldu.O da sarıldı.Saçlarını okşadı.Bir süre sarıldılar.İstanbul yavaşça ağlıyordu.Korkmuştu.Sonra Fatih,İstanbul'a doğru yüklendi.İstanbul Fatih'e baktığında gözlerinin kapalı olduğunu fark etti.

-Fatih!Biraz daha dayan.

İstanbul,Fatih'in kolunu omzuna atıp onu taşıdı.Fatih bayılmak üzereydi.Son bir güçle atına bindi.İstanbul onun önüne binerek ona destek olmaya çalıştı.Fatih'in kafası hemen İstanbul'un omzuna düştü.Atı İstanbul yönetiyordu.Hafif ağlamaklıydı.Hemen eve varıp yarasına bakmak istiyordu.Hızlı sürdü.Kulübeye varınca Fatih uyanmıştı ama hala yorgundu.Attan inip İstanbul'a dayandı.Kulübeye girdiler.Fatih uzandı.İstanbul malzemeleri almaya gitti.Fatih'in yarasına koyduğu bezi attı ve yeniden sardı.Sonra üstüne babasının kıyafetlerinden birini giydirdi.Uyumadı.Onun başında bekledi.Yanında uyuyakaldı.

Sabah ilk Fatih uyandı.Yanı başında sevdiğiyle.Omzuna dökülmüştü saçları.Gülümsedi.Saçlarını sevdi.Alnından öptü.İstanbul uyandı sonra.Kafasını yukarı çevirdi.Fatih'i gördü.Hemen fırladı.

-İyi misin?

-Seninle kötü olmamın mümkünatı yok.

İstanbul gülümsedi.Fatih'in boynuna sarıldı.Ağlıyordu.Fatih onun yüzüne baktı.

-Ağlama.Ben senin ağlama sebebin değil gülme sebebin olmak istiyorum.Daima seninle olmak.Seslendiğimde yanıma gelebileceğin kadar yakın olmak istiyorum.

Fatih bu sözleri sarf ederken İstanbul Fatih'in ellerini sıkıca tutuyordu.

-Benimle evlenir misin?

İstanbul,Fatih'in gözlerine minnettar bir şekilde baktı.

-Evlenirim tabii.

İkisi de gülümsedi.Sarıldılar sıkıca.Fatih,İstanbul'un kokusunu içine çekti.Sonra onu uzaklaştırıp gözlerindeki yaşı sildi.

İstanbul Fatih'i uğurladı.Çok mutlulardı.Çünkü artık birbirlerine aitlerdi.