Sabah saatlerinde uyandığım da Selim ile buluşmaya gitmek için evden dışarı çıktım. Bütün bu olanları ondan öğrenmenin daha iyi olacağını düşünüp duruyorum. Ortada bir gizem var ve ben bunun bir an evvel ortadan kalkmasını istiyorum.
Sıradan normal bir hayatımın olduğunu düşünüyorum. Bir anda öyle olmadığını fark etmek benim için o kadar olmadı. Bundan sonra beni neler bekliyor diye düşünürken bunun beni ne kadar korktuğu aklıma gelince kendimi çok kötü hissettim. Bu şekilde korkacağımı hiç düşünmemiştim.
Annem görmeden evden çıkmanın bir yolunu bulup hızlıca evden dışarı çıktım. Ona açıklama yapmak istemediğim için bir an Selim'in yanına gitmeyi düşündüm. Bana engel olacağını düşününce bu yaptığımın doğru olduğuna karar verdim.
Yolda yürürken attığım her bir adımda içimdeki heyecan daha da artıyordu. Bir an evvel Selim'in yanına gidip neler olduğunu öğrenmek istediğim için adımlarımı daha hızlı ve seri atmaya özen gösterdim. Daha önce öyle hızlı yürümediğim için bu beni çok şaşırttı. Son zamanlarda yaşadığım şeyleri düşününce bunun normal olduğuna karar verdim. Bundan sonra beni neler bekliyor diye merak ile beklemeye başladım. Bu bekleyişin beni bu kadar yorulacağını tahmin etmiyordum.
Selim ile buluşacağımız yere geldiğim de derin bir nefes alıp onu beklemeye başladım. Kısa bir süre bekledikten sonra hızlı adımlarla Selim'in benim yanıma doğru geldiğini gördüm. Geç kaldığı için hızlı yürüdüğünü düşününce yüzümde istemsiz bir gülümseme oldu.
Selim beni karşısında görünce bana sarılmak istedi. Herşeyi öğrenmeden böyle bir şeye izin vermeyeceğimi biliyor olması gerekiyordu. Benim tepkiden sonra hızlıca çekilip derin bir nefes aldı. Aldığı derin nefeslerden sonra neler olduğunu anlayacak diye beklemeye başladım. Bir an evvel beni rahatsız eden bu gizemden kurtulmanın iyi olacağını düşünüyorum.
"Ben buraya seninle hasret gidermeye gelmedim. Bir an evvel neler olduğunu söyle, neler olduğunu hemen öğrenmek istiyorum. Bu beni çok rahatsız ediyor. Benim huyumu bildiğini düşündüğüm için, benim ne demek istediğimi anladığını umuyorum."
Selim, kısa bir süre öylece yüzüne baktığı zaman bende derin nefes alıp onun bana söyleyeceğini beklemeye devam ediyordum. Sanki ne söyleyeceğini düşünür gibi bir hali vardı.
"Tamam hemen sana neler olduğunu söyleyeceğim. Bütün bunları öğrendikten sonra babanı eskidi gibi savunacak mısın merak ediyorum."
Onun bu sözünden sonra derin bir nefes alıp bir an söze girmesini beklediğim de benim beklediğimi anladığı zaman derin bir nefes alıp söze girdi.
"Baban anneni aldatıyor. Ben bunu anne söylemek istedim ama annene benim hakkımda yalanlar söyleyip beni senden uzaklaşmak için ellerinden geleni yaptılar."
Selim'in bunları nereden bildiğini merak ediyorum. Annem onun babama iftira attığını söylerken bundan mı bahsediyordu diye düşünüp duruyorum. Selim'in böyle bir şey hakkında yalan söylemeyeceğini düşünüyorum. Yine de emin olmak için ona sorular sormanın iyi olacağına karar verdim.
"Peki sen bütün bunları nereden biliyorsun? Babam ile seni hiç tanıştırmadım. Neler olduğunu bir an evvel öğrenmek istiyorum. Eğer annemi kandırıyorsa, annemin bir an evvel her şeyi öğrenmesini istiyorum."
Bunları nereden öğrendiğini merak edip dururken bütün bunların doğru olma ihtimalini düşününce bile kendimi çok kötü hissettim. Bende annem gibi inanmak istemiyorum ama Selim'in böyle bir yalan söyleyecek bir insan olmadığını bildiğim için de kafam karışıyor.
Çok mutlu ve güzel bir ailemiz olduğunu düşünürken böyle bir şey ile başa çıkmak benim için hiç kolay olmuyordu. Bundan sonra ben kime güveneceğim. İnsan kendi ailesine bile güvenmezse kimseye güvenmez değil mi? Bu düşünceler ile başa çıkmak benim için çok zordu.
