Fatma teyze ile Nuri amca karşımda dururken kısa bir süre ne yapacağımı düşünüp durdum. Bende onlar ile bu can sıkıcı konuyu konuşmak istiyordum. Bana ne oldu bilmiyorum ama sanki donmuş bir şekilde öylece ikisini izliyordum.
"Kızım merak etme sana neler olduğunu tek tek anlatacağız. Senin için de kolay olmadığını biliyoruz. Onun için sanki kendini kötü hissetme. Kendini ne kadar kötü hissettiğini tahmin edebiliyorum."
Fatma teyze benim yanıma gelip tam karşımda dururken bende kafamı kaldırıp ona baktığım da bana anlayışlı bir şekilde baktığını görünce iyi bir insan olabileceğini düşündüm.
Bana karşı nasıl bir tepki vereceğini bilmediğim için onlar ile karşılaştığım zaman ne yapacağımı düşünüyordum. Şimdi de bu düşüncenin ne kadar yanlış olduğunu daha iyi anladım.
"Ailem hakkında ne bildiğinizi söyler misiniz? Bir an evvel neler olduğunu öğrenmek istiyorum. Yani bunun en doğal hakkım olduğunu düşünüyorum."
Daha fazla beklemeden neler olduğunu öğrenip bu can sıkıcı konuyu açığa kavuşturmak istiyorum. Bu konu uzadıkça benim de sinirlerim bozuyor. Daha fazlasını kaldıracak gücü kendimde buluyorum.
"Tabi bu senin en doğal hakkın. O zaman şuraya bir yere oturup konuşalım. Çünkü anlatacaklarımız çok uzun."
Onun bu sözlerinden sonra uzun olan konuyu merak edip onlar ile birlikte oturacağımız yere doğru yavaş adımlarla yürümeye başladığım zaman neler duyacağımı düşünmeye başladım. Biraz sonra neler olduğunu öğreneceğim ve bundan sonraki hayatımın nasıl olacağını düşünüp durdum.
"Kızım senin için bunlara inanmak zor gelebilir. Onun için ben seni çok iyi anlıyorum. Neyse ben hemen konuya geçiyorum. Kızım bütün bunları annen ile baban ortak yapılar."
Fatma teyze son sözünden sonra bir şey demeden bana öylece bakıyordu. Bende kısa bir süre onun yüzüne baktıktan sonra ne demek istediğini düşündüm. Neyi birlikte yapıyorlardı? Fatma teyze neden açık konuşmuyor? Ben onun daha açık konuşacağını düşünürken büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Ne kadar da çok hayal kırıklığı yaşadım böyle. Bunları düşünce bile kendimi kötü hissediyordum.
"Neyi birlikte yaptılar? Lütfen Fatma teyze biraz daha açık konuşur musun? Ben bu konunun bir an evvel açığa çıkmasını ve kimin hatası, suçu varsa cezasını çekmesini istiyorum. Bu kendi ailem de olsa aynı şeyleri istiyorum."
Fatma teyze bir an yüzüme şok olmuş bir ifade ile baktı. Sanki benden böyle bir şeyi beklemiyor gibi bir hali vardı. Yani böyle olması normal değil mi? Onu çok iyi anlıyorum. Beni tanımadığı için böyle düşünmesi normal geliyor. Her ne olursa olsun ailemin yanında olacağımı düşünmüş olmalı ama hayır bunu asla yapmam. Varsa bir suçları ortaya çıksın ve cezalarını çeksinler. Bu hayatta kimsenin haksızlığa uğramasını istemiyor ve kim haksızlığa uğramışsa onun yanında olacağım. Bunun için kendime söz verdim.
"Burcu doğru söylüyor. Lütfen biraz daha açık konuşun da şu konu bir an evvel açığa kavuşsun. Bu durumun Burcu için ne kadar zor olduğunu tahmin ediyorsunuz değil mi? Onun için bu yaşananlar hiç kolay değil. Bu duruma çok üzüyor ve ben de onu böyle görmeye dayanamıyorum."
Selim'in bu sözlerinden sonra çok duygulandım. Şu son yaşadılarımdan sonra ondan bu sözleri duymak bana ilaç gibi geldi. Şimdi eski gücümü eline almış gibi hissediyorum. Bir an kendimi bütün bunlar ile mücadele edecek gücü kendim de bulamıyordum. Onun sayesinde artık kendim de bu gücü bulabiliyorum.
"Selim oğlum Fatma teyzen ile sizi çok iyi anlıyoruz. İnan bana bizim için de bunları konuşmak hiç kolay değil. Kızımız ölmeden bunları yapma şansımız olsaydı diye düşünüp duruyoruz. Hande bütün bu olanlara daha fazla dayanamayıp kendini astı. Onu ilk Fatma teyzen gördü. Onun için ne kadar zor olduğunu düşünsene."
