"Onunla tanıştıktan sonra her şey daha farklı yaşanmaya başladı. Nasıl yaptığını bilmiyorum ama içeride ağlayan kalbimin sesini duydu ve bana yardım etti. Kilo vermeyi istediğimi çok iyi biliyordu ve bu yüzden harçlıklarıma el koyuyordu."
"Bana bir hikaye mi anlatıyorsun?" odayı dolduran düz kadın sesi sustuğunda vereceğim cevap konusunda kararsızdım. Bu yüzden umursamadan konuşmaya devam ettim.
"Onunla yakın arkadaş olduk ve beni arkadaşlarıyla daha tanıştırdı. Kalbimin parçalara bölünmüş olmasından dolayı devamlı uzağında durduğum o toplum olgusuna girmem için bana cesaret verdi. Ben tüm o kargaşanın ortasında debelenirken elimi tuttu ve bana yardım etti. Bunun ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünebiliyor musun?"
"Düşünemeyecek şekilde tasarlandım. Bu yüzden duygularım ve düşüncelerim yok." Kafamı hafifçe sallayarak ekrana baktım ve ağrıyan göz kapaklarıma rağmen gözlerimi açık tutmayı sürdürdüm.
"Haklısın, eğer düşünebiliyor ve düşüncelerimi anlayabiliyor olsaydın gözyaşları içinde kalırdın."
