"İlk defa bisikletten düşüp dizini kanatan çocuk kadar şaşkınım." elimdeki kalemi parmaklarımın arasında çevirirken önümdeki boş kağıda baktım.
"Yaralandıysan hastaneye gitmelisin." kalemi kağıdın üzerine bıraktıktan sonra dirseğimi masaya yasladım ve çenemi avucuma yerleştirdim. Göz ucuyla telefonuma bakarken parmak uçlarımı yanağıma vurmaya başladım.
"Öğrenemedim O'nu sevmenin kaidesini. Tıpkı insanın çok sevdiği takdirde kaybettiğini öğrenemediğim gibi."
