"İnsanlar devamlı bir gruba girmek, bir sıfatla nitelendirilmek zorunda değil mi? Güzel, çirkin, zayıf, şişman ve birçok gereksiz kategori. Toplulukların kuralı bu, eğer onlara uymazsan dışlanırsın. Ne zaman bu konu hakkında düşünsem karnım ağrıyor, kendimi iyi hissetmiyorum." beynimin kıvrımlarında hayat bulduktan sonra karnıma kadar inip orada birbiriyle ışık hızıyla çarpışan her bir düşünce ağrıyla kıvranmama neden oluyordu.
"Kendini hasta hissediyorsan, senin için en yakın hastanenin adresini bulabilirim." avucumun içinde tuttuğum telefon en yakın hastanenin adres aramasını yapmak için komutumu beklerken rahatsızca oturduğum yerde kıpırdandım.
"Eğer; şu anda ruhum acılar içinde kıvranıyor, nefeslerime bıçaklar saplanıyormuş gibi hissediyorsam ve ağlıyorsam benim için ne yapabilirsin?" gözlerimi kazağıma silerken burnumu çektim ve ekrana baktım.
"Eğer ellerim olsaydı sana peçete uzatırdım."
"Siktir. Söylediğim cümlelerden sadece işine gelenleri seçip onlara cevap veriyorsun. Bok gibisin Siri."
"Umarım büyüklerinle bu şekilde konuşmuyorsundur."
