"Başarılı bir piyanistin en büyük eserinin sonundaki yanlış basılmış piyano tuşu benim." elimdeki kitabın sayfalarını çevirmeye devam ederken telefonumu masanın üzerine bıraktım.
"Hangi piyanistleri seviyorsun?" masadan destek alarak oturduğum sandalyede sallanmaya başladım. Kitabın sayfalarını hızlıca çevirmeye devam ederken birkaç sayfada bir önüne çıkan altı çizili cümleler içimde bir yerleri acıtıyordu. İç çekerek kitabın kapağını sertçe kapattım ve masaya bıraktım.
"Sanırım yeniden sevmek ve sevilmek için fazla geç kaldım. Unutmak ise bir tabuya dönüştü, onu nasıl unutacağımı unuttum."
